Bewijs voor illegale, gedwongen terugkeer van Syrische vluchtelingen naar Turkije
Griekenland heeft zeker acht Syrische vluchtelingen gedwongen om naar Turkije terug te keren, waarbij de afgesproken procedures niet zijn gerespecteerd en hun asielaanvragen niet in behandeling zijn genomen.
De Syriërs, onder wie vier kinderen onder de vijf jaar, werden op 9 oktober 2016 voor de kust van het Griekse eiland Milos uit het water gered nadat ze problemen kregen met hun boot. Alle acht dienden een asielverzoek in, maar werden desondanks op 20 oktober naar Turkije teruggestuurd. De vluchtelingen zeggen dat ze zijn voorgelogen: ze zouden naar Athene worden overgebracht, maar dat gebeurde niet. Onder begeleiding van medewerkers van Frontex, de kustwacht van de Europese Unie, werden ze overgevlogen naar Adana in het zuiden van Turkije. Dit is in strijd met internationaal en EU-recht.
Belofte vluchtelingen te beschermen gebroken
De Griekse autoriteiten en de EU hebben herhaaldelijk met nadruk beweerd dat van alle Syrische vluchtelingen die het land binnenkomen, hun asielaanvragen fatsoenlijk zullen worden beoordeeld. Maar het bewijs dat Amnesty nu heeft, toont het tegenovergestelde. Deze vluchtelingen hebben niet de bescherming gekregen waartoe landen zich als partij bij het Vluchtelingenverdrag toe hebben verplicht.
‘Ze logen tegen ons’
Amnesty sprak met een twee mannen van wie een samen met zijn vrouw en vier jonge kinderen de oversteek maakte. Ook zagen Amnesty-medewerkers officiële documenten die de intentie om asiel aan te vragen onderstrepen. Een van hen vertelde: ‘Toen ik de Turkse vlag op het vliegveld zag, spatten mijn dromen uiteen.’ De ander liet weten: ‘Ze logen tegen ons.’
Dit is in het beste geval incompetentie, in het slechtste geval is het een cynische poging van de autoriteiten om, onder de groeiende druk van de EU, Syriërs het land uit te zetten, tegen elke prijs. Amnesty dringt aan op onderzoek naar deze zaak. Ook moeten de acht toestemming krijgen om naar Griekenland terug te keren om hun asielaanvraag af te kunnen wachten.
