‘Verdwijningen’ om tegenstanders uit te schakelen

Autoriteiten die critici en politieke tegenstanders het zwijgen willen opleggen, kunnen hen ook laten ‘verdwijnen’.

We schrijven ‘verdwijnen’ tussen aanhalingstekens, omdat de autoriteiten wel degelijk weten waar deze mensen zich bevinden, maar ze ontkennen dat botweg of weigeren de verblijfplaats bekend te maken. Gedwongen verdwijningen worden ook gebruikt om angst te zaaien en zo kritiek te smoren.

In 2010 werd het VN-Verdrag voor de Bescherming van alle Personen tegen Gedwongen Verdwijning van kracht. Staten die het verdrag ratificeren zijn verplicht om het verbod op gedwongen verdwijningen in nationale wetgeving op te nemen en moeten het verbod actief beschermen. Ook moeten zij onderzoek doen naar de verantwoordelijken voor verdwijningen.