STOP DE GENOCIDE IN GAZA

We hopen met dit rapport de wereldleiders wakker te schudden en te wijzen op de dringende noodzaak van een staakt-het-vuren. We willen wereldwijd bewustzijn creëren met een solide en gezaghebbende juridische analyse, die is gebaseerd op grondig onderzoek en bewijsmateriaal dat aantoont dat het gedrag van Israël neerkomt op genocide. Ook willen we staten herinneren aan hun eigen verplichtingen onder internationaal recht om genocide te voorkomen en te bestraffen. Ten slotte waarschuwen we staten die betrokken zijn bij wapenleveranties aan Israël dat ze het risico lopen medeplichtig te zijn aan genocide.

Meer in het algemeen hoopt Amnesty International dat de conclusies in dit rapport zullen bijdragen aan het beëindigen van een langdurige cyclus van straffeloosheid voor misdrijven onder het internationaal recht in Israël en het bezet Palestijns gebied. Deze vloeit voort uit een apartheidssysteem en de onwettige bezetting van Palestijns grondgebied.

De schaal van de verwoesting is ook verbijsterend. De omvang van de schade en vernietiging in Gaza en de snelheid waarmee die zijn toegebracht zijn volgens deskundigen in geen enkel ander conflict in de 21e eeuw vertoond. Al in januari 2024 was ongeveer 62 procent van alle huizen in Gaza beschadigd of verwoest. Dat komt neer op 290.820 wooneenheden. Volgens een statistische analyse van Amnesty International was er begin juli 2024 in Gaza gemiddeld elke 17 meter een beschadigd of verwoest gebouw.

Amnesty International analyseerde ook een grote hoeveelheid visueel en digitaal bewijs, waaronder satellietbeelden, videobeelden en foto’s. De organisatie bestudeerde daarnaast een enorme hoeveelheid verklaringen, datasets en rapporten van Israëlische en Palestijnse mensenrechtengroeperingen, VN-organisaties en hulporganisaties die actief zijn in Gaza. Ten slotte bestudeerden en analyseerden we ook verklaringen van hoge Israëlische regerings- en legerfunctionarissen en officiële Israëlische instanties.

Het rapport analyseert ook het algemene gedragspatroon van Israël in Gaza:

• met name de herhaalde directe aanvallen op burgers en burgerobjecten en de opzettelijk willekeurige aanvallen;
• de omvang van de schade aan en de verwoesting van Palestijnse huizen, schuilplaatsen, gezondheidsfaciliteiten, water- en rioleringsinfrastructuur, landbouwgrond en culturele eigendommen, en de snelheid waarmee deze werd teweeggebracht;
• het aantal burgerslachtoffers;
• het herhaalde gebruik in dichtbevolkte woongebieden van explosieve wapens die in een groot gebied schade veroorzaken;
• het herhaalde gebruik van verstrekkende en vaak misleidende “evacuatie”-bevelen;
• het martelen en de incommunicado-detentie van Palestijnen uit Gaza;
• de voortdurende weigering om toereikende humanitaire hulp toe te laten tot Gaza.

Uit deze feiten blijkt dat Israël daden heeft gepleegd die verboden zijn onder het Genocideverdrag, met de specifieke bedoeling om Palestijnen in Gaza te vernietigen.

Het rapport weegt al deze elementen binnen de bredere context van Israëls apartheidssysteem, de onwettige bezetting van de Palestijnse gebieden en de onwettige blokkade die het heeft opgelegd aan Gaza, waardoor Palestijnen werden onderdrukt en immens menselijk lijden werd veroorzaakt.

De Holocaust was een van de meest huiveringwekkende episodes in de geschiedenis van de mensheid. Het Genocideverdrag ontstond na de Tweede Wereldoorlog in een poging om in de toekomst genocide te voorkomen.

Amnesty International wil nooit wreedheden vergelijken of er een rangorde in aanbrengen. Wij brengen ernstige mensenrechtenschendingen aan het licht en roepen op tot preventie, gerechtigheid en verantwoording.

Genocide is een term die is gedefinieerd in het internationaal recht, en vaststellen dat genocide heeft plaatsgevonden is een juridische conclusie. In dit rapport heeft Amnesty International zich laten leiden door het juridische kader van genocide onder internationaal recht, zoals gedefinieerd en gecriminaliseerd door de het Genocideverdrag en het Statuut van Rome.

Hoewel de Holocaust één voorbeeld is van genocide, erkent het internationaal recht dat genocide op verschillende manieren kan worden gepleegd en benoemt het een scala aan verboden genocidale handelingen; en dat is niet alleen het opzettelijk doden van mensen. Met andere woorden, een genocide hoeft niet op de Holocaust te lijken om onder het internationaal recht als genocide aangemerkt te worden.

In tegenstelling tot wat velen denken, is er geen minimum aantal doden om te bepalen of er sprake is van genocide. Om van genocide te kunnen spreken, moeten verboden genocidale daden worden gepleegd met de specifieke bedoeling van de daders om een nationale, etnische, raciale of religieuze groep, geheel of gedeeltelijk, fysiek te vernietigen. Dat is wat we in ons rapport hebben aangetoond.

Als mensenrechtenorganisatie documenteert Amnesty International ernstige mensenrechtenschendingen, waaronder oorlogsmisdaden en andere misdaden onder internationaal recht. Het doel daarvan is om een juridische analyse te geven die gebaseerd is op bewijzen. Een uitspraak van het Internationaal Gerechtshof kan jaren op zich laten wachten, dus lang nadat de genocide al heeft plaatsgevonden.

De definitie van het Genocideverdrag is opgenomen in de statuten van het Joegoslaviëtribunaal en het Internationaal Rwandatribunaal. Genocide is ook opgenomen in artikel 6 van het Statuut van Rome en is dus een misdrijf dat onder de jurisdictie van het Internationaal Strafhof valt.

Een van de doelen van Israëls militaire offensief in Gaza is om Hamas uit te schakelen – daaraan bestaat geen twijfel. Maar ons bewijsmateriaal laat zien dat het ook de bedoeling is om de Palestijnen in Gaza te vernietigen. Israël zou een meer gerichte oorlog kunnen voeren tegen Hamas, in overeenstemming met het internationaal recht, maar kiest er bewust voor om dat niet te doen.

Het is cruciaal om hier het fundament onder het internationaal humanitair recht te noemen: zelfs als Hamas-strijders zich in de nabijheid of te midden van burgerbevolking bevonden, was Israël verplicht om alle mogelijke voorzorgsmaatregelen te nemen om burgers te ontzien en willekeurige of disproportionele aanvallen te vermijden. Amnesty International en talloze andere mensenrechtenorganisaties en VN-experts stelden vast dat Israël dit herhaaldelijk heeft nagelaten.

Amnesty International erkent echter dat zowel het Joodse als het Palestijnse volk aanspraak maakt op het recht op zelfbeschikking. We nemen geen standpunt in over de internationale politieke of juridische regelingen die kunnen worden ingezet om het recht op zelfbeschikking te verwezenlijken. We hebben herhaaldelijk gezegd, ook rondom de lancering van ons rapport over apartheid, dat niets in het internationaal recht de staat Israël verbiedt zich als Joods te bestempelen of Joodse immigratie te bevorderen, zolang de regering geen onderscheid maakt tussen burgers op basis van religie of ras. Onze focus ligt uitsluitend op het vaststellen van mensenrechtenschendingen, waar deze ook voorkomen.