Wij zijn het jongerenpanel van Amnesty Nederland. Naast meedenken op het gebied van bestuur en besluitvorming, geven wij ook input over de manier waarop we campagne voeren en anderen mobiliseren. In het jongerenpanel worden we betrokken bij alle stadia van Amnesty’s werk, van A tot Z. Door middel van coaching en trainingen die ons wordt gegeven is het ook erg leerzaam. Ook vertegenwoordigen we Amnesty op super leuke events, krijgen we toegang tot een groot jongerennetwerk en mogen we zelf events bedenken en organiseren. Kortom, wij denken mee, maar beslissen natuurlijk ook mee, want jongeren zitten niet alleen in de toekomst, ook in de nu!
Heb je nog vragen over het jongerenpanel of zin om iets samen te starten? Stuur dan een e-mail naar: a.achahboun@amnesty.nl
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Amnesty is in mijn ogen de grootste en meest invloedrijke mensenrechtenorganisatie. De kracht van Amnesty is dat ze opkomen voor de mensenrechten van iedereen ongeacht plaats in de wereld, gender, economische staat, etniciteit etc.
Ik vind het heel mooi om deel uit te maken van zo’n organisatie, met een mooi geschiedenis die tot vandaag nog erg strijdt voor iedereen.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
Waar ik het meest trots op ben is, dat ik het gevoel heb dat de community van jongeren die heel veel geeft om mensenrechten en betrokken zijn bij het werk dat Amnesty doet, dat we die nog verder naar ons hebben getrokken om een mooie mensenrechten community te maken, want samen doen we beter activisme.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Ik haal juist heel veel energie uit wat ik doe voor het Jongerenpanel, mensenrechten en de jongeren community rondom Amnesty. Wat ik bij Amnesty doe geeft me allerlei mogelijkheden naast mijn studie, ook dingen die gewoon hartstikke leuk zijn. In zekere zin is het ook wel een beetje mijn vrijetijdsbesteding, ik word er amper moe van.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Waar ik mij momenteel heel veel zorgen over maak is de backlash die transgender personen ervaren in de samenleving, queer personen in het algemeen.
Want heel lang hadden we hier in Nederland gedacht dat het allemaal wel goed geregeld was, maar dat blijkt dan toch niet zo te zijn. Ik maak me heel veel zorgen over de aanvallen op het recht om hier in Nederland te zijn wie je wilt zijn op dat gebied.
In mijn artikel in wordt vervolgd kan je meer teruglezen over mijn persoonlijke ervaring op het gebied van onrecht.
Iets leuks over jezelf?
Een funfact is dat ik doe aan dans, ik doe Oekraïense folklore dans. Dat is mijn zeldzame hobby, waar ik iedere vrijdagavond voor repeteer.
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Ik heb het gevoel dat er in Amsterdam veel kansen zijn maar niet specifiek over mensenrechten, waar je ook kan meewerken aan evenementen, dat zie je niet veel terugkomen.
Het komt ook goed uit met mijn leeftijd, dan waren er wel dingen die ik wilde doen maar dan was ik daar niet oud genoeg voor, ik kwam bij het jongerenpanel toen ik 15 was.
Ik ben altijd wel geïnterneerd geweest in mensenrechten, wanneer ik erop school over hoorde, alleen wist uiteindelijk niemand echt de basic feiten. Ik was heel erg geïnteresseerd in wat ik allemaal kon leren.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
We hadden een jongeren Community Day, en ik ben daar trots op omdat we zo’n fijne sfeer hadden opgezet.
We hebben zoveel nieuwe mensen leren kennen, mensen buiten Nederland ook, Ik was best wel geschrokken dat zoveel mensen het interessant vonden om naar ons evenement te komen.
We hadden tijdens de verkiezingen een dag georganiseerd waar we met verschillende jongeren van de Nationale Jeugdraad (NJR) hadden gedebatteerd. Dat was ook heel leuk, het was fijn om kennis te maken met andere jongeren buiten Amnesty en andere jongerenverenigingen.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Dat is best wel moeilijk, omdat niet alleen ik maar de rest van de panelleden een druk leven hebben met andere hobby’s, werk. Iedereen doet verschillende dingen. Soms vanwege school, werk of familie ben ik ook niet beschikbaar, als ik beschikbaar ben zal ik altijd meedoen maar soms lukt het gewoon niet.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Ik heb een keer meegedaan met een workshop tijdens de Youth Community Day over femicide in Nederland en dat vond ik heel interessant.
Dat vind ik een heel belangrijk dele in onze samenleving, ook vond ik de campagne over etnisch profileren heel interessant omdat het achter veel feiten zit, ook veel gebeurtenissen tegenkwam die ik nooit op het nieuws zag. Dat vond ik heel interessant om te leren, er is veel waar Amnesty voor strijdt wat eigenlijk heel onbekend is voor veel mensen.
Funfact: mijn oogzicht is –5, als ik geen lenzen of bril draag ben ik letterlijk blind. Als ik 200 jaar geleden leefde dan was ik gone. Ik haat olijven zo erg, ik haat ze zo erg. Het is zo heftig dat als er een olijf in mijn eten heeft gezeten dan proef ik dat en hoef ik het niet meer.
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Amnesty is 1 van de meest bekende organisaties voor mensenrechten in Nederland maar ook wereldwijd, dat trok mij aan om deel te maken van de organisatie. Ik zat zelf ook al in een Amnesty studentengroep in Nijmegen en zo ben ik een beetje in aanmerking gekomen bij Amnesty.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
Ik vind het een leuke groep mensen met verschillende meningen. Het is heel verfrissend om te zien dat iedereen een ander leven heeft. Het organiseren van de community dag is ook iets waar ik trots op ben, bij de eerste community dag ging ik presenteren en dat was ook echt een overwinning voor mij.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Het is vaak in de avond of weekend dus kan ik het ook goed combineren. We weten ook lang van tevoren wanneer de vergaderingen zijn. Als ik optijd door geef dat ik even druk heb dan kan ik ook minder doen voor het jongerenpanel.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Ik vind het heel belangrijk dat Amnesty mensen verantwoordelijk houdt, of dat nou de Nederlandse staat is in de EU-Turkije deal of mensen in hun eigen land vast worden gezet omdat ze hun mening uiten. Mensen in het algemeen verantwoordelijk houden voor hun daden en erop wijst dat mensenrechten bestaan.
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Waarom ik bij Amnesty ben gegaan is heeft best wel een zeldzame reden. Mijn ouders komen uit Sri Lanka, we komen daar elk jaar dus ik ken Sri Lanka ook heel goed. Daardoor ken ik de maatschappelijke en politieke kwesties daar ook goed.
Ik kon me nog herinneren dat in 2020 er forced cremations waren vanwege Corona. Het was te gevaarlijk om mensen een keuze te geven om begraven of gecremeerd te worden. Dat ging in strijd met de mensenrechten maar ook met religie.
Voor mijn doen was daar niet genoeg aandacht voor. De corona tijd was ook de periode voor mij dat ik tijd had om achter mijn eigen normen en waarde heen te kunnen gaan, ik had tijd om dat te ontwikkelen.
Toen begon die drang van: maar waarom zegt niemand er iets van. Waarom wordt er niet die kant op gekeken? Toen had ik dus een heel mailtje opgesteld met feiten en info waarom dit serieus genomen moet worden. Ik was opzoek naar organisaties die hier iets mee konden doen en zo kwam ik terecht bij Amnesty.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
Ik ben het meest trots op dat er überhaupt een groep jongeren zijn die opkomt voor mensenrechten, we zijn allemaal nog best jong. Ik vind het mooi om te zien dat we een gemeenschappelijk doel hebben dat ons samenbrengt.
Ik heb niet 1 specifieke onderwerp waar ik trots op ben maar, dat opkomen voor mensenrechten een belangrijk doel is waar iedereen maandelijks hun tijd voor wil vrij maken, om daar over te kunnen sparren. Hoe we dit in andere hoeken kunnen aanpakken, daar doe ik het ook voor.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Ik zit nu in VWO 6 dus heb ik natuurlijk een stuk minder tijd over, maar het is heel fijn dat er wel een ritme erin zit. Zoals nu is het twee weken online en daarna weer een weekje op kantoor.
Dus er zit wel altijd ritme in. Het is ook makkelijk om aan te geven aan school. Ik heb geluk dat mijn school daar heel soepel in is. Tot nu toe heb ik er nog geen last van gehad want meetings zijn ook in de avond, ik hoef er dus niet heel de dag voor te missen.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Hoe Amnesty omgaat met de schendig van mensenrechten en wat wij daarin kunnen beteken. Ik vind het onderzoek daarachter, welke rechten ermee te maken hebben, welke situatie er afspeelt en hoe we daarin kunnen helpen heel interessant.
Funfact: Mijn favoriete film is Parent Trap (met Lindsay Lohan of course) inmiddels 26 keer gezien!
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Ik heb altijd al heel veel affiniteit gehad met mensenrechten, because as I should, because I’m a human being and everyone deserves human rights. Ik had een hele erge drang naar rechtvaardigheid voor iedereen, gelijke kansen voor iedereen.
Voor mij wat echt een reden voor beweging is, is dat ik er heel erg geloof dat je als individu impact kan maken. Meeste mensen denken dat alleen the higher ups/de overheid dat wel regelen. Alleen denk ik dat iedereen als individu een steentje kan bijdrage zodat we uiteindelijk iets groots kunnen bouwen. Mensen realiseren niet dat je alleen al verschil kan maken.
Ik zag heel veel mensen die naar de andere kant van de wereld gingen, West-Afrika in een arm gedeelte waar ze werk deden, een school bouwen terwijl ze daar helemaal niet voor opgeleid zijn, omdat ze de wereld willen helpen. Maar waarom moet je dat helemaal aan de andere kant van de wereld doen?
Ik wil heel graag die impact kunnen maken op lokaal niveau, dus toen ik de mogelijkheid zag bij Amnesty vond ik dat een mooie kans. Want ik doe ook heel veel lokale werk in mijn gemeente, ook het bevorderen van jongerenparticipatie, regionaal en lokaal. Alleen wilde ik ook die stap zetten richting mensenrechten en ik vond Amnesty daar de organisatie voor.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
Ik vind het mooi om te zien dat we uit verschillende delen uit Nederland samenkomen, om het over mensenrechten te hebben. Ik heb zelf nog niet heel veel gedaan in het jongerenpanel alleen heb ik vanuit het jongerenpanel wel veel kansen gekregen om in andere projecten van Amnesty deel te nemen. Bijvoorbeeld bij Power up Rights, een samenwerkingsproject tussen Amnesty Nederland, het VK, Hongarije en België. Een van de dingen waarop het project zich richt is het creëren van methoden om Amnesty activisten en -personeel te ondersteunen. Daar ben ik nu ook een projectmedewerker van.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Heel veel contactmomenten dat we hebben is online, maar wat voor mij heel erg werkt is dat de lijntjes heel kort zijn met de projectleiders Akram en Lou, ik kan Akram heel makkelijk appen als ik iets heb wat mij invalt. Dat maakt het makkelijker voor mij om minder de druk te voelen. Ik kan op elk moment van de dag wel iets bijbrengen aan het panel, dat maakt het heel fijn. Het is heel flexibel en ik doe mijn werk bij het jongerenpanel ook graag, het voelt niet echt alsof ik werk.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Vrouwenrechten in het Midden-Oosten. Dat is ook 1 van de redenen waarom ik mij heb aangemeld voor het panel, ik had een discussie met een vriendin van mij in kunst les over vrouwenrechten in Afghanistan. Tijdens die discussie heeft mijn vriendin mij ook laten realiseren dat mensenrechten universeel zijn maar dat het vanuit elke cultuur anders opgevat kan worden. Na die conversatie had ik op de Amnesty website gezocht naar informatie over hoe het zit met vrouwenrechten in Afghanistan. Toen zag ik echt heel klein in het hoekje: meld je aan voor het jongerenpanel.
Als je kijkt naar de arbeidspositie van de vrouw in Nederland is dat gelukkig erg verbeterd over de jaren maar het is nog steeds niet waar we willen dat het is. Er is nog steeds een wagegape en zwangerschapsdiscriminatie. Maar ik vind dat vrouwen en vooral vrouwen die zich in een kwetsbare positie kunnen bevinden in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, dat zij ook dat recht verdienen, dat is het onderwerp waar ik het meest gepassioneerd over ben.
Funfact: Mijn Subway Surfers highscore is 4 miljoen, ik heb twee uur achter elkaar gespeelt.
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Ik was al bekend met Amnesty en was een fan van de organisatie, ik vond wat ze deden heel gaaf. Toen kwam ik tijdens mijn studie erachter dat ik meer wilde doen, ik wilde me actief gaan inzetten voor iets. Toen kwam het jongerenpanel op mijn pad.
Ik vond het heel gaaf om de kans te krijgen binnen een organisatie die ik support, daar positieve verandering bij aan te richten en mij ervoor te kunnen inzetten. Toen heb ik uiteindelijk gesolliciteerd voor het jongerenpanel, ben ik aangenomen en daar ben ik nu heel blij mee.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
Meest trots ben ik op dat we nu dichter en dichterbij komen bij het creëren van een jongerenraad, een plek waar de stem van jongeren nog meer gevestigd is binnen de organisatie. Dat is iets waar we al sinds het begin met het jongerenpanel mee bezig zijn. Nu wordt het steeds meer tastbaarder. Het komt dichtbij, we zijn actief met de plannen bezig en nu kan je er ook echt wat van zien.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Er zijn momenten dat ik wat drukker ben, zoals met mijn scriptie. Dat ik daardoor een klein beetje afstand neem van mijn verplichtingen, is helemaal oké. Dat overleg ik dan met Akram en Louise (leiders van het jongerenpanel) die heel goed zijn in het begeleiden. Daarin geven ze heel veel ruimte voor persoonlijke ontwikkeling maar ook om het niet teveel te maken, dat je niet overweldigd wordt door het werk.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Ik vind mensenrechten heel belangrijk, dat iedereen gelijk behandeld wordt. In plaats van mensen die alleen zeggen dat ze het doen, maar het ook echt doen. Ik heb het idee dat veel mensen/organisaties zeggen dat ze mensenrechten belangrijk vinden, alleen is het heel selectief gedaan voor bepaalde groepen.
Daarbuiten vind ik de onderwerpen etnisch profileren en het recht op asiel belangrijk.
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Ik ben altijd al wel bezig geweest met het bestrijden van onrecht op verschillende manieren. Amnesty als organisatie trekt mij daarin heel erg omdat ze een uitgesproken mening hebben en opkomen voor de mensenrechten.
Ik heb zelf een achtergrond in recht, dus mijn interesses lagen altijd al aan de kant van mensenrechten. Toen ik de vacature zag voor deze positie zag ik een soort verbinding tussen de huidige Amnesty (leden en medewerkers), en jongeren. Ik denk dat het heel goed is om jongeren te betrekken bij deze thema’s, ook omdat zij de toekomst zijn. Ik vond het daarom een mooie kans om bij het jongerenpanel aan te sluiten.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
We hebben de jongeren community dagen waar wij als panelleden ook actief betrokken waren in de workshops. Ik focus mij nu ook op de lokale groepen en de verbinding vanuit de lokale groepen vanuit Amnesty en de jongeren waar ze meer jongeren willen betrekken. Verschillende partnerships met andere jongerenorganisaties ben is ook wel een hoogtepunt.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Ik maak hier tijd voor vrij omdat ik het heel belangrijk vind om hier mee bezig te zijn. Het motiveert mij ook. Ik doe dit dus ook naast mijn werk en deeltijdopleiding maar mijn hart ligt ook echt bij mensenrechten en het bestrijden van onrecht. Ik denk dat Amnesty daar een perfecte organisatie voor is. Dat motiveert mij ook om dit naast mijn studie en werk te doen.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Mensen bewust maken van racisme, het is nog steeds iets grootst dat speelt. Meer inclusie en diversiteit op de werkvloer en op scholen. Hoe dat zich kan vormgeven. Dat zijn de onderwerpen dat mij het meest interesseert.
Funfact: ik doe bootcamp, paddelen en tennis probeer ik weer een beetje op te pakken en ik luister voornamelijk naar afro en house.
Wat motiveert je om deel uit te maken van dit specifieke jongerenpanel? (Waarom Amnesty Nederland)
Ik had eigenlijk toen ik al heel jong was het idee dat ik iets aan de wereld wilde verbeteren. Ik heb van mezelf al best een rechtsvaardigheidsdrang, die drang dat ik telkens op zoek ben naar wat er beter kan in de samenleving, wat rechtvaardig genoeg is. Dus ik denk dat, dat mij vooral motiveert. Daarnaast vind ik het werk ook interessant, en ik leer en ontzettend veel en de mensen zijn ook superaardig.
Zoals ik al zei heb ik sinds jong al interesse gehad in mensenrechten, ik las er ook al veel boeken over. Dus het voelt echt wel als een soort eer dat ik nu mag werken voor Amnesty Nederland.
Waar ben je het meest trots op in het jongerenpanel?
De Youth Community Day, ik liep zelf iets korter dan een half jaar stage bij Amnesty.
Het begon bij dat ik bij een lunchtafel, Eva was mijn stagebegeleider. Zij stelde mij aan iedereen voor en dat vond ik superleuk, ik had graag door willen kletsen maar ik kende hun eigenlijk helemaal niet. Toen dacht ik: waarom maken we er gewoon niet een dag van waardoor iedereen elkaar beter kan leren kennen?
Toen had ik die dag uiteindelijk verzonnen en aan Eva voorgesteld. Die is toen na mijn stage verder opgepakt. Maar toen zat ik al in Azië om mijn andere stage te doen dus ik was een half jaar niet aanwezig. Ik vond het beetje jammer dat ik niet deel kon uitmaken aan het idee maar ik vind het echt super vet dat het nu jaarlijks wordt gedaan. Dus dat is iets waar ik heel erg trots op ben.
Hoe breng je je verplichtingen voor het jongerenpanel in evenwicht met andere aspecten van je leven, zoals onderwijs en werk?
Nou ja ik gebruik het vooral voor mijn studie, maar dat komt meer omdat mijn studie best wel maatschappelijk is ingericht. Wij moeten ook echt wel kijken naar sociale kwesties, kijken hoe we de samenleving kunnen verbeteren door middel van evenementen (ik doe event management). Mijn stage bij Amnesty ging voornamelijk over hoe je een evenement kan organiseren en een evenement staat voor verbinding. Zo kwam ik ook op het idee van de Youth Community Day.
Toen had ik ook nog een ”Amnesty komt naar jouw school” evenement georganiseerd en dat was dus ook vanuit school. In mijn vrije tijd ben ik bezig met de Amnesty playbook, Amnesty playbook gaat over hoe we speelse elementen kunnen integreren in Amnesty.*Het Playbook is een wereldwijd jongerenproject (samen met jongeren van AI Nepal, AI Norway, AI Pakistan en AI Togo) over het creëren van meer speelse ruimtes in Amnesty International, zodat we kind- en jeugdvriendelijker worden en de actieve participatie van jongeren vergroten. Het playbook wordt all around the world gedeeld door mensen, en members van Amnesty. Dat wordt dan op de Amnesty website gegooid waardoor je een online E-book kan downloaden van Amnesty Play. Dat integreert dan ook weer in mijn stage. Dus ik gebruik mijn rol als jongerenpanelid ook echt wel in combinatie met mijn studie.
Wat is een onderwerp of probleem waar je gepassioneerd over bent?
Amnesty Play project, daar moet ook nog veel gedaan voor worden!
Funfact: een funfact is dat ik allergisch ben voor muggen, het is zo heftig dat ik ook kan gaan bloeden en dat ik ook echt littekens krijg. Wat heel erg helpt is een muggenstekker. En ik vind maatschappelijke films heel tof zoals: Dark Horse, Purple, of films in de genre van 12 Years of Slaves, het zet je echt aan het denken!