Interview Cees en Ouiam

Groep met toekomst

Waar Amnesty-groepen vaak moeite hebben om nieuwe aanwas te vinden, is in Culemborg een complete jongerengroep geboren. ‘Amnesty brengt mensen samen die aan een betere wereld willen werken. En dat zijn er in principe heel veel.’

Cees van Bockel (81) kun je met recht een Amnesty-veteraan noemen. Hij was onder meer bestuurslid bij Amnesty Nederland en in zo’n beetje elke gemeente waar hij woonde was hij actief in de lokale groep. Momenteel is hij voorzitter van Amnesty Culemborg. Zijn belangstelling voor mensenrechten vloeit voort uit zijn voormalige werk als directeur van een HR-organisatie (‘Ik stond voor een menswaardig personeelsbeleid’). Daarnaast is hij al zijn hele leven actief als vrijwilliger in de politiek en in de kerk.

Amnesty Culemborg heeft een kerngroep van 6 vrijwilligers en kan in totaal zo’n 20 mensen inzetten. De groep ontplooit veel activiteiten, zegt Cees: ‘Bij twee scholen voor voortgezet onderwijs geven we regelmatig gastlessen. Iedere maand hebben we een schrijfavond in de bibliotheek. Zonder steun van het hoofdkantoor werven we zelf collectanten voor de jaarlijkse collecte, die heel goed loopt. En bij ons Write 4 Rights-evenement doen B&W mee.’

Succesvolle thema-avond

En dan is er sinds kort een ontwikkeling waar Cees zich in het bijzonder over verheugt. Het begon allemaal toen hij hoorde dat Ouiam El Ouasdad, een leerlinge van een plaatselijke middelbare school, voor haar VWO-examen een profielwerkstuk had gemaakt over het lot van de Oeigoeren in China. Dat had ze gedaan in de vorm van een documentaire. Cees vroeg aan Ouiam of zij met Amnesty Culemborg op 21 september, de Dag van de Vrede, mee wilde werken aan een thema-avond over de mensenrechtenschendingen tegen de Oeigoeren in China.

Die avond – die met 80 bezoekers een groot succes was – was het startpunt van wat nu officieel de jongerengroep van Amnesty Culemborg is, zegt Ouiam (18). Ook zij heeft haar hele leven al interesse in de mensenrechten. ‘Dat heeft te maken met mijn achtergrond. Mijn ouders zijn maatschappelijk betrokken en bij ons thuis ging het vaak over politiek. En dat ik persoonlijk te maken heb gehad met racisme en discriminatie heeft denk ik ook wel een rol gespeeld.’

Praten over mensenrechten

Al in de derde klas trok Ouiam zich het lot van de Oeigoeren aan, maar ze merkte dat het onderwerp uit de media verdween. Dus besloot ze haar profielwerkstuk eraan te wijden, om zo meer aandacht te generen voor de mensenrechtenschendingen in de concentratiekampen in de Chinese provincie Xinjang, waar 1 miljoen Oeigoeren gevangenzitten. In de film interviewt Ouiam de Tweede Kamerleden Farid Azarkan en Sjoerd Sjoerdsma, de Oeigoerse vluchteling-schrijver Ahmedjan Kasim, wiens vader in een van de kampen zit, en Stijn Deklerck, Chinaspecialist bij Amnesty Nederland.

‘Mijn vriendin, die ook aan de documentaire meewerkte, en ik vonden het heel leuk om de thema-avond te helpen organiseren,’ zegt Ouiam. ‘We begonnen een Instagram-account over mensenrechtenonderwerpen en praatten er vaak over met vrienden. Er kwamen nog drie jongeren bij en nu vormen we samen de jongerengroep. We willen in ieder geval ieder jaar op de Dag van de Vrede een evenement rond een mensenrechtenthema organiseren.’

Amnesty is broodnodig

Het zijn sombere tijden voor de mensenrechten, maar dat sterkt beide Culemborgers alleen maar in hun overtuiging dat Amnesty meer dan ooit nodig is. ‘Als er door onze acties maar één slachtoffer gered wordt, zijn we al nuttig,’ zegt Cees. ‘Maar gelukkig zijn het er veel meer dan één. Amnesty grossiert in goede resultaten.’ En Ouiam zegt: ‘Amnesty brengt mensen samen die aan een betere wereld willen werken. Dat zijn er in principe heel veel. Want als ik in gesprek ga met mensen, blijkt dat de meesten hetzelfde denken over mensenrechten.’