‘Weet dat de kaarten en brieven die jullie schrijven hun weg blijven vinden naar de donkerste plekken op aarde’

Afgelopen maand was de Thaise Sirikan Charoensiri, ook wel bekend als June, advocaat en een prominente mensenrechtenverdediger, in Nederland voor een conferentie en bezocht ze Amnesty’s kantoor in Amsterdam. We vroegen haar hoe het met haar gaat en wat Amnesty’s actie voor haar heeft betekend.

Wat jou is overkomen laat zien hoe moeilijk het is om op te komen voor mensenrechten in Thailand. Hoe gaat het nu met je? En zijn er ontwikkelingen in jouw strafzaak?

Met mij gaat het goed, naar omstandigheden. De zaak die tegen mij loopt ligt nu bij het Thaise Openbaar Ministerie voor onderzoek. Ik moet me om de paar maanden bij hen melden en als ik dat niet doe, kan ik gearresteerd worden. Maar er is ook een lichtpuntje: ik ben nog niet veroordeeld. Het is dus nog niet zeker hoe mijn zaak afloopt voor mij en ik probeer positief te blijven.

Heeft Amnesty’s actie jou geholpen denk je?

Ja, dat denk ik zeker, ondanks dat de beschuldigingen nog staan. Ik besefte dat Amnesty actie voor mij voerde toen ik persoonlijk werd uitgenodigd door het Openbaar Ministerie voor een gesprek. Ze wilden mijn zaak met mij bespreken en mijn verhaal horen. Ze refereerden in dat gesprek aan een brief die ze van Amnesty International ontvangen hadden, waarin werd opgeroepen om de aanklacht tegen mij te laten vallen. Door Amnesty’s actie wordt mijn zaak dus wel opnieuw bekeken. Daarnaast heeft de actie voor veel media-aandacht gezorgd, zowel nationaal als internationaal. Daardoor is er veel meer aandacht voor de situatie van mensenrechtenverdedigers zoals ik, ook in Thailand zelf. Ik merk bijvoorbeeld dat de term ‘mensenrechten’ veel vaker dan voorheen opduikt in Thaise nieuwsberichten en social media. Amnesty Thailand speelt daar een actieve rol bij: zij vertalen internationale nieuwsberichten naar het Thais en hebben een korte film over mij gemaakt. Daarin volgen ze mij in mijn dagelijkse leven. Zo zien mensen dat ik ook maar gewoon een persoon ben, een getrouwde vrouw, en geen ‘criminele advocaat’. Ik denk dat dit bewustwording creëert over de mensenrechtensituatie in Thailand en bijdraagt aan de steun die mensenrechtenverdedigers zoals ik ontvangen voor hun werk.

Hoe was het voor jou om honderden kaarten te ontvangen van mensen die je nog nooit ontmoet hebt?

Fantastisch, ik heb er geen woorden voor. De kaarten worden bezorgd op mijn kantoor en daar ligt inmiddels een hele grote stapel. Als ik me wanhopig voel, geeft het zien en lezen van de kaarten mij ontzettend veel steun. Dat geldt ook voor mijn collega’s trouwens, zij vinden het ook heel inspirerend en bemoedigend om de kaarten te lezen, ook al zijn ze niet direct aan hen gericht. Het idee dat zoveel mensen de tijd hebben genomen om mij een persoonlijke, handgeschreven kaart te sturen, is voor mij als een kaars die licht biedt in het donker. Het is erg moeilijk om mensenrechten te verdedigen in Thailand en maar weinig mensen daar lijken dat te begrijpen. Het is daarom extra fijn om te merken dat er ook mensen zijn die het wél begrijpen en die in mijn werk geloven. Het lijkt mij erg mooi om in Thailand een tentoonstelling te maken van alle kaarten die ik heb ontvangen, zodat ik die lieve berichtjes ook met anderen kan delen.

Wil je nog iets zeggen tegen de mensen die kaarten en brieven voor jou hebben geschreven?

Ik wil jullie ontzettend bedanken! Weet dat de kaarten en brieven die jullie schrijven hun weg blijven vinden naar misschien wel de donkerste plekken op aarde. Ga er mee door, want het het helpt echt!