Taal en mensenrechten

Het recht op het spreken van de eigen taal is een van de culturele rechten en is vastgelegd in het VN-verdrag (BuPo).

Minderheden, bijvoorbeeld de Koerden in Turkije, is soms het recht ontzegd hun eigen taal te spreken. Ook is schrijvers verboden boeken in hun eigen taal te publiceren. Het uitsterven van talen door het uitsterven van de sprekers ervan, of door stelselmatige onderdrukking van de taal, wordt wel linguïcide genoemd. Het aantal talen in de wereld wordt geschat op ten minste 5 duizend. Het verschil tussen wat een taal en een dialect is, is niet altijd aan te geven. Sommige deskundigen verwachten dat aan het eind van de 21ste eeuw nog maar zo’n duizend talen actief zullen worden gebruikt.

Wordt Vervolgd publiceerde in februari 2013 het artikel ‘Spreek je moerstaal‘ over taal en mensenrechten.

Duizend talen, duizend jaar

Onder de naam ‘ Rosetta Disk’ (de steen van Rosetta die in Egypte werd gevonden leidde tot de ontcijfering van de hiërogliefen) startte een organisatie in San Francisco een project om meer dan duizend talen op schrift vast te leggen. De eerste drie hoofdstukken van het Bijbelboek Genesis worden, vertaald in al die talen, op microscopische schaal gegraveerd op nikkelen schijfjes, die ten minste duizend jaar intact blijven en over bibliotheken in heel de wereld worden verspreid.