Quotumbeleid

In het Nederlands vluchtelingenbeleid is het quotumbeleid een regeling waarbij elk jaar een aantal (sinds 1988: 500) vluchtelingen wordt ‘uitgenodigd’ naar Nederland te komen.

De selectie komt tot stand in samenwerking met UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. Er zijn speciale subquota voor gezinshereniging en gehandicapte vluchtelingen. Het quotum was lange tijd vooral (ongeveer 80 procent) gereserveerd voor bootvluchtelingen uit Vietnam, die in kampen in Oost-Azië verbleven. Andere uitgenodigde vluchtelingen kwamen voornamelijk uit Cambodja, Iran (via Turkije), Chili, en in recente jaren uit Kosovo en Syrië. Uitgenodigde vluchtelingen krijgen automatisch een vluchtelingenstatus. Voor Syrische vluchtelingen is in 2015 een extra quotum van 250 vluchtelingen ingesteld.

Quotumbeleid voor immigranten

Sommige landen, zoals de VS, hebben ook een quotumbeleid voor de toelating van immigranten. Sinds 2007 bestaat er een Blue Card voor een beperkt aantal migranten die (tijdelijk) in de Europese Unie willen werken. Herhaaldelijk is in Nederland en België zo’n quotumbeleid voorgesteld. Het voordeel zou zijn dat de instroom van buitenlanders veel meer controleerbaar en voorspelbaar wordt.

Maar de toelating van buitenlanders in West-Europa is voor een groot deel bepaald door familierecht (het recht op gezinshereniging) en asielrecht (het verbod op het terugzenden van asielzoekers met een gegronde vrees voor vervolging). Op die wettelijke verplichtingen mag een quotumbeleid geen inbreuk maken.