Persvrijheid en mensenrechten

De persvrijheid is deel van de vrijheid van meningsuiting. De belangrijkste bedreiging ervan is censuur.

De Universele verklaring van de Rechten van de Mens heeft geen bepaling aangaande de vrijheid van drukpers, omdat daarover in de voorbereidende vergaderingen geen overeenstemming kon worden bereikt. Internationaal is de vrijheid van informatie vastgelegd in het VN-verdrag (BuPo). De persvrijheid is deel van de vrijheid van meningsuiting. Artikel 7.1 van de Nederlandse grondwet luidt: ‘Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet’.

Censuur

De belangrijkste bedreiging van de persvrijheid is censuur. In de Nederlandse rechtspraak is onder meer verboden: aanzetten tot geweld tegen minderheidsgroepen, ongegronde belediging, het openbaar maken van bepaalde bedrijfsgeheimen, verregaande openbaarmaking van privégegevens en pornografie met kinderen. Voor media als radio en tv en voor reclame gelden andere regels.

Persvrijheid: Amnesty’s visie

Amnesty stelt dat persvrijheid alleen aan banden mag worden gelegd als er zwaarwegende argumenten zijn om uitlatingen te beschouwen als het aanzetten tot haat of geweld. Voor het overige gelden de regels van vrijheid van meningsuiting en vrijheid van informatie.