Isolatiefolter en mensenrechten
Langdurige isolatie van gevangenen of psychiatrische patiënten kan leiden tot isolatiefolter, een vorm van marteling.
Isolatie vindt plaats in gevangenissen en in de psychiatrie, waar het separatie wordt genoemd. Isolatie wordt toegepast disciplinaire straf of omdat mensen een bedreiging voor anderen vormen. Isolatie is gerechtvaardigd wanneer de noodzaak daartoe aantoonbaar is, er geen sprake is van discriminerende of wrede behandeling en de beslissing bij een rechter kan worden aangevochten.
Gevolgen van isolatiefolter
Het langdurig isoleren van gevangenen in extra beveiligde inrichtingen (Engels: maximum security prisons), zoals van de Duitse RAF-gevangenen in de jaren zeventig, heeft aanleiding gegeven tot klachten over isolatiefolter: het stelselmatig onthouden van sensore prikkels als natuurlijk licht en geluid en van omgang met andere mensen. Gevolgen van isolatiefolter zijn onder meer pijn door het hele lichaam, desoriëntatie, concentratieverlies, slapeloosheid en waandenkbeelden.
Amnesty International voert actie tegen isolatiefolter als een vorm van marteling.
