Geweld en mensenrechten

Geweld is eigen aan de mens. Maar het is lang niet zeker dat de neiging tot geweld ‘aangeboren’ is.

Zo is bekend dat bepaalde Afrikaanse pygmeeënstammen hoegenaamd geen geweld kennen, omdat ze bij dreiging het oerwoud in kunnen vluchten.

Geweld is onlosmakelijk verbonden met de menselijke beschaving, die van mensen eist dat ze zich aan discipline en zelfdiscipline onderwerpen. Geweld, of de dreiging daarmee, is de manier waarop inbreuken op de discipline worden voorkomen. De grens tussen disciplinering en (geestelijk) geweld is niet altijd gemakkelijk te trekken.

Internationaal recht en geweld

In het internationaal recht is geweld het ongerechtvaardigde gewapende geweld van de ene staat tegen de andere. Het is een vorm van machtsuitoefening die tot een minimum beperkt moet blijven. Geweld is gerechtvaardigd bij zelfverdediging van personen en staten en bij het afdwingen van gehoorzaamheid aan de wet. Onder dat laatste geweld valt gewelddadig politieoptreden, maar bijvoorbeeld ook gevangenisstraf, boetes, uitzetting en onteigening. Een verklaring over het gebruik van geweld door de politie schrijft voor dat geweld altijd beperkt moet blijven tot het uiterst noodzakelijke.