Administratieve detentie

Administratieve detentie is gevangenhouding zonder tussenkomst van een rechter, op grond van een beschikking door de politie of een overheidsinstelling.

Administratieve detentie heeft in het Westen in de regel de vorm van korte perioden van voorarrest. Binnen enkele dagen moet de rechter beoordelen of de gevangenhouding rechtmatig is. In de vreemdelingendetentie kan dat echter veel langer duren. In Nederland toetst een rechter die detentie van illegale, ongedocumenteerde of van criminaliteit verdachte vreemdelingen na zes weken, of als een advocaat bezwaar aantekent na een week of twee.

China

In veel niet-westerse landen is administratieve detentie heel verbreid en kan ze maanden of jaren duren. Zo waren er China in 2006 naar verluidt meer dan 300.000 mensen opgesloten in werkkampen, voor een periode van twee of drie jaar, op last van de politie en zonder dat er een rechter aan te pas was gekomen. In 2013 kondigde de Chinese regering aan het stelsel van ‘heropvoeding door arbeid’ (laojiao) te zullen afschaffen, maar veel vormen van administratieve detentie bleven bestaan.

Andere niet-westerse landen

In het gevangenkamp Guantánamo Bay hielden de VS vanaf januari 2002 meer dan zevenhonderd verdachten van terrorisme gevangen, zonder proces. In 2022 zitten er nog mensen gevangen in Guantánamo. In Franstalige Afrikaanse landen is de garde à vue een vorm van administratieve detentie, dan wel van langdurig voorarrest. Andere landen die Amnesty heeft aangeklaagd voor praktijken van massale en langdurige administratieve detentie zijn onder meer Egypte, India en Israël. De VN kent een Werkgroep voor Willekeurige Detentie.