Israël/Bezette Palestijnse Gebied: Walid Daqqah overleden in de gevangenis

De 62-jarige Walid Daqqah is na 38 jaar gevangenis overleden. Hij was de langst zittende Palestijnse gevangene in een Israëlische gevangenis.

‘Het is hartverscheurend dat Walid Daqqah in Israëlische hechtenis is overleden, ondanks de vele oproepen voor zijn onmiddellijke vrijlating op humanitaire gronden. Daqqah kreeg in 2022 te horen dat hij beenmergkanker had. Daarnaast had hij zijn oorspronkelijke straf al uitgezeten’, zegt Erika Guevara-Rosas van Amnesty International.

De dood van Walid Daqqah laat weer eens zien dat Israël systematisch nalaat Palestijnse gevangenen de medische hulp te geven die ze nodig hebben en hen rechten ontzegt. Daqqah kreeg niet de beenmergtransplantatie die zijn leven misschien had kunnen redden. Voor Daqqah en zijn familie waren vooral de laatste zes maanden, waarin duidelijk werd dat hij op sterven lag, zwaar. Volgens zijn advocaat werd hij toen gemarteld en mishandeld door Israëlische bewakers in de gevangenis. Sinds de aanvallen van Hamas in Israël op 7 oktober 2023 mocht hij, net als de meeste Palestijnse gevangenen, zijn vrouw niet meer bellen. Zijn laatste verzoek om gratie op humanitaire gronden was door het Israëlische Hooggerechtshof afgewezen. Daardoor was hij veroordeeld om achter de tralies te sterven.

Amnesty voerde actie

Amnesty International veroordeelde de moord waarbij Daqqah betrokken zou zijn geweest als oorlogsmisdrijf. Sinds vorig jaar voerde Amnesty actie voor zijn vrijlating op humanitaire gronden. Dat deden we omdat het slecht ging met zijn gezondheid en hij zijn oorspronkelijke straf al had uitgezeten.

Zelfs op zijn sterfbed bleven de Israëlische autoriteiten wreed tegen Daqqah en zijn familie. Zo kreeg hij geen adequate medische hulp en goed voedsel, en mocht hij ook geen afscheid nemen van zijn vrouw Sanaa Salameh en zijn vierjarige dochter Milad. Deze dochter heeft hij slechts eenmaal gezien, in oktober 2022, na een langdurige juridische strijd.

Guevara-Rosas: ‘Sanaa Salameh, de vrouw van Walid Daqqah, die onvermoeibaar bleef strijden voor zijn vrijlating, kon haar stervende man niet meer vasthouden voor hij overleed. De Israëlische autoriteiten moeten nu direct het lichaam van Walid Daqqah aan zijn familie teruggeven, zodat zij hem een vredige en eervolle begrafenis kunnen geven en zonder intimidatie kunnen rouwen om zijn dood.’

Gevangenen adequate medische hulp ontzeggen druist in tegen internationale standaarden op het gebied van de behandeling van gevangenen en kan marteling zijn. De advocaat die Walid Daqqah oGuevara-Rosas 24 maart voor het laatst bezocht in de Ramleh-gevangeniskliniek vertelde Amnesty International dat ze geschokt was door zijn enorme gewichtsverlies en zichtbare kwetsbaarheid.

Achtergrond

Op 25 maart 1986 werd Walid Daqqah gearresteerd door de Israëlische strijdkrachten. Hij was toen 24 jaar en een Palestijnse burger van Israël. In maart 1987 veroordeelde een Israëlische militaire rechtbank hem tot een levenslange gevangenisstraf voor bevelvoering van een aan het Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP) gelieerde groep. Deze groep had in 1984 de Israëlische soldaat Moshe Tamam ontvoerd en gedood. Daqqah werd niet veroordeeld voor het zelf uitvoeren van de moord, maar voor het geven van de opdracht daartoe. Hij heeft deze beschuldiging altijd ontkend en zegt dat hij tijdens zijn verhoren is gemarteld. Zijn veroordeling was gebaseerd op Britse noodverordeningen uit 1945, die een veel lagere standaard van bewijs vereisten voor veroordeling dan de Israëlische strafwet.

Amnesty International voerde lang actie voor Walid Daqqah en riep de Israëlische autoriteiten op om hem op humanitaire gronden vrij te laten. Dit was gebaseerd op onafhankelijke medische verklaringen dat hij niet lang meer te leven had, en op het feit dat Daqqah zijn straf van 37 jaar al in maart 2023 had uitgezeten. Een eerdere rechtbank veroordeelde hem tot een extra 2 jaar celstraf omdat hij betrokken zou zijn bij het de gevangenis insmokkelen van mobiele telefoons, zodat andere gevangenen contact konden hebben met hun families. Daardoor werd zijn straf verlengd tot maart 2025.