Verlengen wapenembargo Zuid-Sudan positieve stap om seksueel geweld tegen te gaan

Amnesty International is verheugd over het besluit van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties om het wapenembargo tegen Zuid-Sudan met nog een jaar te verlengen.

‘De verlenging van het wapenembargo is een stap in de goede richting en is van cruciaal belang voor het indammen van de stroom wapens die zijn gebruikt voor oorlogsmisdrijven, mensenrechtenschendingen en seksueel misbruikt. Zuid-Sudan en alle andere VN-lidstaten, met name de buurlanden, moeten het embargo zorgvuldig handhaven’, zegt Deprose Muchena van Amnesty International.

Embargo nodig om seksueel geweld tegen te gaan

Op 18 mei bracht Amnesty een nieuw rapport uit: “If you don’t cooperate, I’ll gun you down”: conflict-related sexual violence and impunity in South Sudan. Dat onthult hoe aan het conflict gerelateerd seksueel geweld voortduurt en hoe wapens worden gebruikt om seksueel geweld mogelijk te maken. Het laat ook zien hoe twee delen van een actieplan tegen seksueel geweld dat de regering in januari 2021 aannam nog volledig moeten worden uitgevoerd.

‘Amnesty verwelkomt ook de handhaving van de uitvoering van het actieplan voor de strijdkrachten voor de aanpak van conflictgerelateerd seksueel geweld in Zuid-Sudan als ijkpunt voor elke toekomstige wijziging van het wapenembargo. We roepen de regering van Zuid-Sudan op om de uitvoering van het actieplan te bespoedigen’, zegt Muchena.

Onafhankelijke rechtbank

Gezien het wijdverbreide seksueel geweld en de voortdurende straffeloosheid, is Amnesty International bijzonder verheugd dat de Raad de regering weer heeft opgeroepen om de Hybride Rechtbank voor Zuid-Sudan op te richten. Speciale nadruk moet onder meer worden gelegd op de bescherming van slachtoffers en getuigen en strafrechtelijke aansprakelijkheid. Ook moeten daders van misdrijven tegen burgers worden berecht door civiele rechtbanken in plaats van militaire rechtbanken.

Amnesty International is tegen berechting door militaire rechtbanken om ernstige mensenrechtenschendingen tegen burgers aan te pakken, omdat ze niet voldoen aan de normen van een eerlijk proces. Ze zijn niet onafhankelijk, onder meer omdat de president het vetorecht heeft over vonnissen die door de krijgsraad zijn uitgesproken.