Syrische vrouwen in Libanon slachtoffer van seksueel geweld
Syrische vrouwen in Libanon verkeren in een benarde, afhankelijke situatie, waarin ze kwetsbaar zijn voor misbruik door mensen in machtsposities, zoals huisbazen, werkgevers en politieagenten. Zij kunnen geen bescherming vragen van de autoriteiten, omdat zij vaak geen legale status hebben. Dat blijkt uit het nieuwe Amnesty-rapport ‘I want a safe place’: Refugee women from Syria uprooted and unprotected in Lebanon.
Leven in armoede
Libanon herbergt het grootste aantal vluchtelingen per hoofd van de bevolking ter wereld. Op iedere drie Libanezen woont er nu één Syrische vluchteling. Syrische vluchtelingen in Libanon hebben moeite met overleven. 70 Procent van hen leeft ver onder de armoedegrens. De VN-Vluchtelingenorganisatie UNHCR kan hen ook niet de hulp geven die ze nodig hebben. De organisatie ontving het afgelopen jaar van de internationale gemeenschap slechts 57 procent van de gevraagde fondsen voor hulp in Libanon. Daardoor moest zij de maandelijkse bijdrage voor voedsel voor de meest kwetsbare vluchtelingen halverwege 2015 drastisch verlagen van 27,50 euro naar 12,40 per maand. Inmiddels is het bedrag weer verhoogd naar bijna 20 euro per maand – 66 eurocent per dag.
Seks als ruil- of chantagemiddel
Veel vluchtelingen in Libanon hebben geen geldige verblijfsvergunning, omdat bureaucratische procedures en hoge kosten het vrijwel onmogelijk maken een verblijfsvergunning te hernieuwen. Daarnaast zijn de lonen voor vluchtelingen extreem laag en de huren exorbitant hoog. Door discriminatie kunnen vluchtelingen sowieso al moeilijk een baan of woning vinden. Vrouwen vertelden Amnesty dat mannen hun geld of andere hulp aanboden in ruil voor seks en dat mannen hen dreigden aan te geven als illegaal als zij weigerden in te gaan op hun avances.
Vrouwen die aangifte doen bij de politie kunnen in de problemen komen. Zo vertelde een vrouw aan Amnesty: ’Dezelfde drie agenten bij wie we aangifte hadden gedaan, kwamen bij ons thuis langs of belden ons om te vragen of we met hen uitgingen. Omdat we geen verblijfsvergunning hebben, bedreigden ze ons. Ze zeiden dat ze ons in de gevangenis zouden zetten als we niet met hen uitgingen.’
Wat Amnesty van de internationale gemeenschap vraagt
- Meer kwetsbare vluchtelingen vanuit Libanon via veilige routes naar veilige derde landen laten komen, bijvoorbeeld door hen uit te nodigen voor hervestiging.
- Meer financiële bijstand verlenen aan Libanon. Dat wil zeggen: het hele bedrag overmaken dat de UNHCR vraagt voor hulp aan vluchtelingen uit Syrië in 2016 en 2017.
- Libanon helpen bij het wegnemen van obstakels bij de vluchtelingenregistratie en bij de toegang tot noodzakelijke hulp.
