Syrisch homostel bouwt nieuwe toekomst op in Duitsland
Said en zijn partner Jamal werden in Syrië opgepakt en gemarteld vanwege hun politiek activisme. Via Libanon vluchtten ze naar Duitsland. Nu bouwen ze in Berlijn een nieuw leven op met dank aan het hervestigingsprogramma van de Verenigde Naties.
‘We waren zo blij, we konden wel huilen’, vertelt Jamal over het moment dat ze te horen kregen dat ze naar Duitsland mochten komen.
Jamal en zijn vriend Said hebben geluk gehad. Veel vluchtelingen die in aanmerking komen voor hervestiging moeten veel langer wachten op het beslissende telefoontje.
Hervestiging
Wanneer vluchtelingen in de regio extra kwetsbaar zijn, bijvoorbeeld omdat ze ernstig ziek zijn of ook in het opvangland gevaar lopen, kunnen zij in aanmerking komen voor hervestiging in een ander land. De UNHCR selecteert vluchtelingen voor hervestiging. Vervolgens worden die uitgenodigd om zich in een ander land te vestigen. Zij kunnen dan veilig, per vliegtuig, naar dat land reizen.
Een nieuw thuis in Berlijn
Het stel is in hun nieuwe huis omringd door kartonnen dozen en meubels. Het is lang geleden dat ze een vaste verblijfplaats hadden, laat staan een permanent huis. Hun opluchting en geluk stralen door de chaos van de verhuizing heen.
In Syrië werkten Said en Jamal als journalisten en waren ze politiek actief. Totdat ze door de veiligheidsdiensten werden opgepakt en gemarteld. Het werd in Syrië te gevaarlijk en ze besloten in 2014 te vluchten naar Libanon.
Voor Jamal, die besmet is met HIV, was er in Libanon geen toekomst omdat hij de medische zorg die hij nodig heeft niet kon krijgen. In januari 2015 schoot de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR te hulp. Ze kregen een plek aangeboden in Berlijn.
Behandeld als familie
‘We vertrokken op 8 januari 2015 uit Libanon’, zet Said. ‘Het was zo koud toen we uit het vliegtuig kwamen.’ ‘We waren enthousiaste en bang’, herinnert Jamal zich, ‘we wisten niet wat we konden verwachten. We waren nergens op voorbereid.’
De eerste twaalf dagen in Duitsland brachten ze door in een vluchtelingenkamp, waarna ze verhuisden naar een opvangcentrum voor families en jongeren. Ze kregen een eigen appartement in een woongroep en prezen zich gelukkig dat ze als familie behandeld werden en niet als twee alleenstaande jongens. Maar na een aantal maanden voelden Said en Jamal zich daar ongemakkelijk. ‘Iemand uit mijn Duitse les wist dat ik homoseksueel was en vertelde dat aan onze buren. Dat was het moment om te vertrekken’.
Na veel gesprekken met hun maatschappelijk werker vonden ze een eigen appartement. Ze kregen daarbij hulp van een organisatie die mensen met HIV helpt.
Een nieuw leven
De mannen zijn blij dat ze na jaren van onzekerheid en stress eindelijk weer een sociaal leven hebben. ‘Het duurt lang voordat je weer vertrouwen hebt. Maar we hebben al een paar nieuwe goede vrienden – Duitsers, Israëliërs en Noren.’
Allebei zijn ze verliefd geworden op Berlijn, een plek waar ze welkom zijn en hun seksuele geaardheid niet hoeven te verbergen. ‘Het is zo anders dan Libanon en Syrië. In Libanon zijn twee gayclubs, maar het is er illegaal om homo te zijn’, aldus Jamal.
Iets terugdoen
Jamal en Said kunnen zich nu eindelijk weer op hun toekomst richten. Die begint bij het afmaken van hun universitaire studies. Said wil zich daarnaast graag gaan inzetten voor één van de politieke partijen in Duitsland.
‘En ik wil andere vluchtelingen die naar Berlijn komen helpen’, zegt Jamal. ‘Ik ben zelf vluchteling en weet wat ze nodig hebben. Het zou fantastisch zijn als ik mensen zou kunnen helpen op de manier waarop ik zelf ben geholpen.’
Volgens Jamal zijn er vluchtelingen die hun seksuele geaardheid of HIV-besmetting verbergen omdat ze bang zijn. ‘Als ze dat verbergen, krijgen ze geen hulp. Stel je voor dat ik niet open zou zijn over mijn ziekte, het zou een ramp zijn. Wij kunnen die mensen helpen’.
Voor Jamal en Said betekent hun hervestiging een kans om het leven dat ze in Syrië moesten achterlaten weer op te bouwen. ‘We willen werken, onafhankelijk zijn, goede banen hebben en een inkomen. Dat is wat we gewend zijn’.
*De namen in deze blog zijn gefingeerd i.v.m.de veiligheid van beide mannen.
