Saman Naseem bedankt brievenschrijvers vanuit gevangenis in Iran
In het afgelopen jaar werden de Iraanse autoriteiten overladen met brieven van honderdduizenden mensen van over de hele wereld. De oproep in alle brieven was hetzelfde: een eerlijk proces voor Saman Naseem. Saman was ter dood veroordeeld voor een misdrijf dat hij op 17-jarige leeftijd pleegde. In februari 2015 stond zijn executie gepland, maar na acties van Amnesty International werd het doodvonnis vernietigd. Vandaag begint opnieuw een proces tegen Saman, opnieuw hangt hem een doodvonnis boven het hoofd. Vlak voor deze nieuwe rechtszaak wil hij iedereen bedanken die in actie kwam om zijn leven te redden.
Door Saman Naseem, gevangene in Iraanse cel
Saman Naseem werd op 17 juli 2011 gearresteerd na een confrontatie tussen de Iraanse Revolutionaire Garde en de Koerdische oppositiegroepering PJAK. Hij vocht mee met de PJAK. Hij was toen 17 jaar oud. Saman zegt te zijn gemarteld om hem te dwingen een verklaring te ondertekenen die hij niet kon lezen. Alleen aan het begin van zijn proces werd hij door een advocaat bijgestaan.
In een bedankbrief vertelt Saman over de executie waaraan hij ternauwernood is ontsnapt.
‘Op 18 februari 2015 werden mijn medegevangenen en ik naar buiten gebracht. Drie van hen werden geëxecuteerd. Ik en nog iemand anders werden in eenzame opsluiting gestopt. In de vier maanden daarna mochten we niet bellen of bezoek ontvangen en ontvingen we geen enkel bericht uit de buitenwereld. De dood hing ons constant boven het hoofd, we leefden in de voortdurende afwachting van onze executies. Mijn familie dacht dat ik was geëxecuteerd en hield zelfs een begrafenisceremonie voor me. Toen ik ze vier maanden later opbelde, waren ze dan ook compleet in shock en ongeloof.’
‘Ik ben niet alleen’
Ondanks dat Saman van de gevangenisautoriteiten geen brieven mocht ontvangen, hoorde hij wel over de berichten die mensen hem stuurden.
‘Het zijn berichten van solidariteit en vriendelijkheid die me laten zien dat ik niet alleen ben. Dat er naast mijn vrienden en mijn medegevangenen, wereldwijd gewetensvolle mensen zijn die mij steunen.
Dit geeft me hoop en kracht om door te leven en onder elke omstandigheid te blijven vechten. Het is niet belangrijk waar ik ben en waar jullie zijn. Wat belangrijk is, is samen zijn en je niet alleen voelen.
Deze waardevolle inspanningen van vriendelijke mensen ervaar ik als solidariteit. Ik hoop dat al jullie dagen en nachten zijn gevuld met vreugde en geluk.
Tot slot houd ik jullie handen vast en maak ik een buiging voor jullie onmetelijke goedheid.
Ik wens jullie allemaal het allerbeste
Saman Naseem
Juli 2016, Oroumieh-gevangenis, Iran.’
Ook een brief sturen?
TIPS
• Noem Amnesty International niet op de kaart
• Gebruik geen religieuze kaarten
• Gebruik geen afbeelding van alcoholische dranken
TAAL
Engels
VOORBEELDGROET
My thoughts are with you and your family. I wish you strength during this difficult period.
(Mijn gedachten zijn bij jou en je familie. Veel sterkte tijdens deze moeilijke tijd.)
ADRES
Saman Naseem
(stuur je kaart in een envelop, noem Amnesty International niet op de kaart))
p/a Amnesty International
Afdeling Mobilisatie en Actie
Postbus 1968
1000 BZ Amsterdam
