Rusland veroordeelt anti-oorlogsactivist Aleksandra Skochilenko tot 7 jaar cel

Aleksandra Skochilenko is op 16 november 2023 in Rusland veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf vanwege het ‘verspreiden van bewust onjuiste informatie over de Russische strijdkrachten’. Ze voerde actie tegen de oorlog in Oekraïne en verving in een supermarkt vijf prijskaartjes met berichten over oorlogsmisdrijven door het Russische leger in Marioepol.

Skochilenko werd op 11 april 2022 opgepakt en 2 dagen later gevangengezet in afwachting van haar proces. Ze werd aangeklaagd voor ‘het in diskrediet brengen van de Russische strijdkrachten’. Amnesty International beschouwt haar als gewetensgevangene.

Veel meer critici oorlog in Oekraïne vervolgd

Aleksandra Skochilenko was één van de eerste demonstranten die zijn aangeklaagd voor ‘het in diskrediet brengen van de Russische strijdkrachten’ op grond van artikel 207.3 van het Wetboek van Strafrecht. Inmiddels loopt de teller op. Sinds de invoering van artikel 207.3 zijn er in Rusland meer dan 750 mensen strafrechtelijk vervolgd vanwege hun kritiek op de oorlog in Oekraïne en hun aantal groeit nog steeds. Het aantal mensen dat zware straffen kreeg voor de administratieve ‘overtreding’ van het ‘in diskrediet brengen van de strijdkrachten’ is meer dan 8.000. Ruim 200 activisten zitten in de gevangenis.

Sinds haar arrestatie ruim anderhalf jaar geleden heeft Skochilenko in de gevangenis gezeten. Skochilenko lijdt aan een chronische darmaandoening en mag geen gluten eten. In de gevangenis krijgt ze echter niet altijd voedsel dat ze mag eten, waardoor ze heel vaak honger heeft.

Toespraak Skochilenko in rechtbank

Skochilenko sprak de rechters toe voordat de rechtbank het vonnis velde. Hieronder een deel van de tekst die ze uitsprak.

‘Mijn zaak is zo bizar en belachelijk dat deze wel op 1 april moest beginnen. Mijn zaak is zo bizar en belachelijk dat ik soms verwacht de rechtszaal binnen te lopen, alleen maar om begroet te worden met confetti en het geroep van “Gefopt! Gefopt!”. Mijn zaak is zo bizar en belachelijk dat zelfs medewerkers van het detentiecentrum #5 verbaasd zijn en uitroepen: “Zetten ze hier nu echt mensen voor in de gevangenis?”. Zelfs sommige voorstanders van de Speciale Militaire Operatie die ik ontmoet heb, geloven niet dat ik het verdien om achter de tralies gezet te worden voor wat ik gedaan heb.’

‘Artikel 207.3 van het Wetboek van Strafrecht is inherent discriminerend en specifiek gericht tegen mensen die niet in overheidsdienst zijn. Denk hier eens over na: de informatie die ik verspreidde werd door mijn onderzoekers, in tegenstelling tot mij, als overduidelijk onjuist beschouwd. Toch verspreidden ze deze informatie onder hun afdeling, het Openbaar Ministerie en de rechtbank, waardoor ze onbedoeld militaire getuigen beledigden en een grote publieke verontwaardiging ontketenden.’

‘Dankzij mijn onderzoekers en aanklagers bereikte de informatie die ik verspreidde duizenden mensen in Rusland en over de hele wereld. Als ik niet gearresteerd was, zou het alleen bekend zijn geweest bij een oma, een caissière en een bewaker van de supermarkt. En volgens de dossiers waren twee van deze mensen niet onder de indruk van deze informatie. Vertel me alsjeblieft, verspreiden onderzoekers drugs onder staatsambtenaren wanneer ze mensen vervolgen onder artikel 228? Ze zouden zelf worden aangeklaagd onder dezelfde wet. Dus waarom worden mijn onderzoekers en aanklagers niet aangeklaagd onder artikel 207.3, en alleen ik?’

‘Als deze vijf stukjes papier zo alarmerend zijn, waarom dan deze procedure starten? Om ons herhaaldelijk deze zogenaamd maatschappijbedreigende verklaringen te laten afleggen? En toch zijn we hier en herhalen we de “prijskaartjes” keer op keer tijdens het proces. En het resultaat? Is de aarde opengespleten? Ontbrandde er een revolutie? Begonnen soldaten te verbroederen over de frontlinies heen? Niets van dat alles gebeurde. Wat is dan het echte probleem?’

‘De openbaar aanklager verklaarde herhaaldelijk dat mijn acties zeer gevaarlijk waren voor de samenleving en de staat. Hoe broos moet het geloof van de aanklager in onze staat en samenleving zijn, als hij denkt dat onze staat en openbare veiligheid ten val kunnen worden gebracht door vijf kleine stukjes papier?’

Lees hier haar volledige tekst.