Nieuw-Zeeland: asiel voor Iraniër Behrouz Boochani

Nieuw-Zeeland heeft het asielverzoek van Behrouz Boochani geaccepteerd. De Iraans-Koerdische journalist ontvluchtte in 2013 zijn land en verbleef sindsdien op het eiland Manus.

Op dit tot Papoea-Nieuw-Guinea behorende eiland plaatst de Australische regering asielzoekers in detentiecentra om te voorkomen dat ze Australië bereiken. Het Australische onwettige ‘offshore processing-beleid’ bestaat uit het deporteren van vluchtelingen naar kampen op eilandjes ver uit de kust. De omstandigheden waaronder vluchtelingen en migranten daar leven zijn erbarmelijk. Uit onderzoek van Amnesty International bleek dat die omstandigheden in de opvangcentra neerkomen op marteling.

Bestseller

Boochani kreeg bekendheid als journalist en mensenrechtenverdediger door tijdens zijn verblijf op Manus in de pers en op sociale media te praten over de slechte situatie op het eiland. Hij publiceerde tijdens zijn gevangenschap meer dan honderd nieuwsartikelen, waarvoor hij de Australia Media Award van Amnesty verdiende. Met zijn autobiografisch boek No Friend But The Mountains, dat in 2018 verscheen, won hij vijf literaire prijzen. In het boek schetst hij de omstandigheden waaronder mensen in het kamp moeten leven.

Bezoek aan Nieuw-Zeeland

In november 2019 maakte hij zijn eerste reis vanuit Papoea-Nieuw-Guinea. Amnesty Nieuw-Zeeland sponsorde Boochani zodat hij een visum kreeg om een maand in Nieuw-Zeeland te verblijven en daar een literair evenement kon bijwonen. Tijdens dit bezoek vroeg Boochani asiel aan. Vanwege het recht op privacy mocht Amnesty dit niet bekendmaken.

‘Toen Amnesty-onderzoekers naar Manus Island gingen om schendingen van de mensenrechten te documenteren, zei Behrouz dat het belangrijkste voor alle mannen die daar vastzaten, was: “Vrijheid … vrijheid in een veilige omgeving”. Het is geweldig om te horen dat Nieuw-Zeeland hem vrijheid en de kans biedt om hier zijn leven weer op te bouwen,’ zegt Meg de Ronde, directeur van Amnesty Nieuw-Zeeland.

Boek geschreven op mobieltje

In het mensenrechtenmagazine Wordt Vervolgd staat een interview met Behrouz Boochani toen hij nog vastzat op Manus. Daarin zegt hij: ‘Ik ben auteur van een bestseller. En een gevangene.’ Zijn boek No Friend But The Mountains kwam op een ongebruikelijke manier tot stand. Omdat bewakers van het detentiecentrum zijn spullen konden doorzoeken, durfde hij zijn woorden niet aan papier toe te vertrouwen. Hij schreef het bijna vierhonderd pagina’s tellende manuscript in het Farsi op een mobiele telefoon die naar binnen gesmokkeld was. Via WhatsApp gingen de teksten naar de vertaler. Het mobieltje verborg hij in een gat van zijn matras.