Mensenrechten: een nieuwe Olympische discipline

Grote sportevenementen hebben geen meetbare economische impact. Dat was de conclusie van een Engelse studie die vorig jaar werd gepubliceerd. Of die conclusie klopt is voer voor deskundigen. De afgelopen jaren hebben wel een andere meetbare impact aangetoond. Grote sportevenementen leiden, door de manier waarop ze worden georganiseerd, tot mensenrechtenschendingen.

In Peking werden in de aanloop naar de Spelen van 2008 mensen zonder pardon uit hun huis gezet, in Sotsji werden activisten tijdens de Spelen vastgezet. De afgelopen jaren zijn de Olympische ringen steeds meer synoniem geworden met corruptie, uitbuiting en mensenrechtenschendingen.

Dat er iets moet veranderen lijkt ondertussen zelfs bij het Internationaal Olympisch Comité (IOC) door te dringen. Het idee dat sport en politiek gescheiden zijn ligt na de Spelen van Sotsji op het kerkhof van de betekenisloze clichés en het idee dat mensenrechten iets zijn waar het IOC niets mee te maken heeft wordt zelfs door het IOC niet meer geloofd. Er is beweging.

Agenda 2020

In december werd Agenda 2020 door het IOC aangenomen, daarin wordt onder andere beschreven dat anti-discriminatie, arbeidsrechten en grotere transparantie bij de hervormingen van het IOC centraal moeten staan. Er is dus een begin gemaakt, dat is goed nieuws.

Om te zorgen dat het niet bij mooie woorden blijft, roept de nieuw opgerichte Sport and Rights Alliance (SRA) het IOC vandaag aan de vooravond van haar vergadering in Rio op om definitief te breken met het verleden en mensenrechten centraal te stellen bij de toewijzing van Olympische Spelen. In de Sport and Rights Alliance zitten niet alleen mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty, Human Rights Watch (en andere usual suspects) maar ook de FIFPro (voetballers) en Football Supporters Europe (supporters).  Wat deze organisaties bindt is dat zij allemaal willen dat sport nu eindelijk echt een positieve kracht wordt.

Europese Spelen

Dat het IOC nog een lange weg te gaan heeft, is duidelijk als je een blikt werpt op de Olympische kalender. Deze zomer worden de eerste Europese Spelen georganiseerd in Azerbeidzjan (ernstige schendingen van de vrijheid van meningsuiting) en in 2016 is Brazilië (politiegeweld) aan de beurt. Voor de Winterspelen van 2022 heeft het IOC nog slecht de keus uit twee landen: Kazachstan (marteling) en China (wat niet).

Er is geen weg meer terug, die nieuwe Olympische discipline komt er. Mensenrechten zijn onderdeel van zomer- en winterspelen.

—

Lees meer over de brief die de Sport and Rights Alliance vandaag aan het IOC stuurde