Lovende woorden voor Colombiaanse milieuactivist Jani Silva
Vorig jaar schreven meer dan 415.363 mensen uit tientallen landen over de hele wereld tijdens de schrijfactie Write for Rights brieven en kaarten voor Jani Silva. De Colombiaanse activist komt op voor de belangen van de boeren in het Amazoneparel-reservaat.
In een video die op 22 april 2021 online kwam, staken veertien bekenden uit zeven landen Jani Silva een hart onder de riem:
Dankwoorden van Jani Silva
‘Uit de grond van mijn hart kan ik zeggen dat deze campagne me in leven heeft gehouden, want ik ben heel dicht bij de dood geweest’, zegt Jani Silva. ‘Ondanks alles zijn we in leven en dat is wat telt. Omdat ik mijn grondgebied verdedig, hebben mensen een pistool tegen mijn hoofd gehouden [en gedreigd] me te vermoorden. Maar ik blijf op mijn grond, we kunnen niet weglopen of ons door angst laten verslaan. We moeten blijven vechten. Als ons grondgebied bedreigd wordt, worden niet alleen wijzelf bedreigd, maar de hele wereld, omdat we de aarde moeten beschermen die ons leven geeft.’
Milieuactivist in de Amazone
Jani Silva neemt het op voor honderden boeren in het Amazoneparel-reservaat. Illegale groeperingen, militairen, drugskoeriers en multinationals hebben het op hun land voorzien. Het reservaat is namelijk rijk aan grondstoffen en is strategisch gelegen. In 2008 richtte Silva samen met anderen een organisatie op om het milieu, de uitzonderlijke biodiversiteit en de rechten van mensen die in het reservaat wonen te beschermen. Die organisatie verzet zich onder meer tegen een oliemaatschappij die in 2006 een licentie kreeg om olie te winnen in een deel van het reservaat. Olielekken vervuilden het drinkwater en de grond waarvan de gemeenschap leeft, waardoor planten en waterdieren stierven.
Doodsbedreigingen
Het gebied beschermen is erg risicovol voor Jani Silva. Ze werd door onbekenden gevolgd, geïntimideerd met wapens en met de dood bedreigd. De coronacrisis maakte de zaak erger: ze moet erdoor thuisblijven en de maatregelen die de overheid nam om haar te beschermen, vielen weg. Dat maakt haar een makkelijk doelwit. Toch blijft zij onverschrokken: ‘Ik werd met een geweer tegen mijn hoofd bedreigd omdat ik dit gebied verdedig, maar ik blijf hier… We kunnen onszelf niet laten leiden door angst en weglopen. Ik bedank Amnesty International omdat ze heel goed actie voor mij hebben gevoerd. Ik ben erg dankbaar voor alle brieven. Uit de grond van mijn hart zeg ik dat ik nog leef dankzij deze campagne. Die heeft hen ervan weerhouden mij te doden, omdat ze weten dat jullie er zijn.’