In Rusland wordt gevangengezette Aleksei Navalny steeds wreder behandeld
Amnesty International heeft zeer verontrustende informatie ontvangen over de steeds hardere behandeling van Aleksei Navalny die zit opgesloten in een strenge strafkolonie.
Hij krijgt zware straffen voor vermeende overtredingen en er wordt herhaaldelijk geprobeerd om hem van andere gevangenen te isoleren. Die mogen naar verluidt niet met hem praten of zelfs maar naar hem kijken. Volgens berichten van collega’s en een Russische mensenrechtenactivist gaat er bij het passeren van Navalny een alarm af. Gevangenen moeten zich dan van hem afwenden.
Contact met advocaat tegengewerkt
Navalny mag ook geen vertrouwelijke ontmoetingen hebben met zijn advocaat. De communicatie met zijn advocaat verloopt via een ondoorzichtig plastic vel, waardoor het onmogelijk is om documenten uit te wisselen. Dat is in strijd met de eigen wetten van Rusland.
Amnesty’s oproep
Navalny’s gezondheid en welzijn lopen ernstig gevaar en dit komt neer op een wrede, onmenselijke of vernederende behandeling. Russische gevangenisautoriteiten gebruiken wrede methoden om te proberen de geest van Aleksei Navalny te breken door zijn verblijf in de strafkolonie ondraaglijk en onmenselijk te maken. Amnesty eist de onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating van Navalny. Degenen die verantwoordelijk zijn voor de onwettige gevangenschap en mishandeling van Navalny moeten hiervan rekenschap afleggen.
Achtergrond
Aleksei Navalny zit een gevangenisstraf van 9 jaar uit na verzonnen beschuldigingen van fraude. Hij werd op 14 juni 2022 overgebracht van strafkolonie IK-5 (Pokrov, regio Vladimir) naar een andere kolonie, met een strenger regime, IK-6 (Melekhovo, regio Vladimir).
Sinds 15 augustus heeft de leiding van de strafkolonie Aleksei Navalny vier keer in een strafcel geplaatst. Dat was vanwege kleine overtredingen van de gevangenisregels, zoals een losgeknoopte knoop op zijn gevangenishemd. Soms wordt er geen reden gegeven voor de bestraffing. Terwijl hij in strafcel zit, mag Navalny geen familiebezoek, pakjes of brieven ontvangen. De gewetensgevangene is naar verluidt ook bestempeld als een ‘boosaardige overtreder’ van het regime van de strafkolonie. Het betekent onder meer dat hij maar vier keer per jaar familieleden op bezoek mag krijgen in plaats van zes.
