De vlag gaat uit voor de vrienden uit Azerbeidzjan
Vandaag wordt hij in Maastricht hartelijk welkom geheten, speciaal voor hem stapt minister Kamp van Economische Zaken in de auto en poetst René van der Linden, de voorzitter van de Maastricht School of Management, zijn vriendschapsmedaille op en hangt hij de vlag uit. Shahin Mustafayev komt naar Maastricht. U heeft wellicht nog nooit van hem gehoord, maar het is een man waar Limburg graag vrienden mee wil zijn. Mustafayev is minister van Economische Zaken en Industrie van Azerbeidzjan, en hij is vandaag in Maastricht voor het Netherlands-Azerbaijan Business Forum.
De provincie Limburg heeft er veel voor over om goede vrienden te worden met Mustafayev. In het belang van die vriendschap is het beter om te zwijgen over mensenrechtenschendingen. In Azerbeidzjan is het met de mensenrechten dramatisch gesteld. President Ilham Aliyev beweert dat in zijn land ‘alle fundamentele vrijheden zijn gegarandeerd’, maar in de harde werkelijkheid zitten tientallen mensen die het waagden de regering te bekritiseren, gevangen. Het gaat om jonge demonstranten, leden van de oppositie, journalisten en mensenrechtenactivisten. Onder hen is de 60-jarige Leyla Yunus. Sinds 1995 is zij voorzitter van de vereniging “Vrede en Democratie”. Tijdens een persconferentie in juli 2014 riep zij op tot een boycot van de Europese Spelen die in juni in Azerbeidzjan plaatsvinden. Al jaren zet zij zich in voor mensenrechten en tegen de repressieve politiek in haar land. Een week na deze persconferentie, op 30 juli, werd ze opgepakt voor aanklachten als ‘landverraad’ en ‘fraude’. Leyla Yunus heeft diabetes en andere gezondheidsproblemen waarvoor ze medicatie nodig heeft. Kort na haar gevangenname, werd ook haar man Arif gearresteerd. Tot op de dag van vandaag zitten ze gevangen, in verschillende gevangenissen en niet in staat om met elkaar te communiceren.
Het heeft er alle schijn van dat er vandaag in Maastricht niet wordt gesproken over de keiharde repressie in Azerbeidzjan. René van de Linden gaf afgelopen zondag alvast het slechte voorbeeld. Hij zou te gast zijn in het L1-programma De Stemming maar op het laatste moment bedacht hij zich. Hij wilde alleen komen als driekwart van het gesprek zou gaan over de economische samenwerking tussen Limburg en Azerbeidzjan. Dergelijke eisen zijn in het dictatoriale Azerbeidzjan doodnormaal, Van der Linden was vorige week kennelijk al in Azerbeidjaanse sferen.
De samenwerking tussen Limburg en Azerbeidzjan wordt vanaf vrijdag nog hechter als in Venlo een Azerbeidjaans zakencentrum wordt geopend. Tot nu toe heeft de Provincie Limburg de verantwoordelijkheid voor maatschappelijk ondernemen doorgeschoven naar de rijksoverheid. De boodschap van de Provincie was helder: wij gaan daar geld verdienen en voor lastige vragen over mensenrechten moet u bij de Rijksoverheid zijn. Wat Amnesty International betreft moet ook de provincie Limburg de verantwoordelijkheid nemen om zich in te zetten voor mensenrechten.
Eén van de slogans van de Maastricht School of Management is Working with business, but working for people. Als de school zichzelf serieus wil blijven nemen, dan zorgt zij ervoor dat er vandaag in het officiële programma ruimte is voor mensenrechten. Een kritische onderwijsinstelling laat zich niet voor het karretje spannen van een repressief regime. Om minister Mustafayev, de nieuwe vriend van de Provincie Limburg, aan te spreken op de repressie in zijn land is Amnesty vandaag aanwezig bij de opening van het Netherlands-Azerbaijan Business Forum. Niet voor de handel, maar voor de mensenrechten.
