‘De geschiedenis zal de vrijheidsstrijders verheerlijken’ – brief naar een gevangenis in Saudi-Arabië

Een brief van Samar Badawi aan haar gevangen echtgenoot, de Saudische mensenrechtenadvocaat Waleed Abu al-Khair. Samar is ook de zus van de gevangen blogger Raif Badawi.

Woorden kunnen niet uitdrukken hoe trots ik ben op mijn man. Hoe diep trots ik ben op de man die in mij en mijn zaak geloofde toen ik gevangenzat. Als mijn advocaat verdedigde hij me en liet hij me nooit alleen tegenover degenen die me op een onrechtmatige manier probeerden hun patriarchale autoriteit op te leggen. Slechts omdat ik een vrouw ben die haar mond open durfde te doen. Iedereen keerde me de rug toe, behalve mijn echtgenoot die aan mijn zijde bleef totdat hij gerechtigheid had gekregen in mijn zaak.

Hij is altijd mijn rots in de branding geweest, als ik me zwak voelde. Hij was mijn kracht en mijn motivatie en inspiratiebron.

Hij leerde me dat een mens vrij wordt geboren, en dat het aan hem of haar zelf is om in vrijheid te leven of om te sterven terwijl men heeft geprobeerd dit te bereiken. Slavernij heeft geen plek in zijn leven, behalve als dienaar van God, de ene en enige. Nu leeft hij in vrijheid ook al zit hij achter tralies, samen met zijn collega’s Abdullah al-Hamid, Mohammad al-Qahtani en vele andere activisten die alleen maar vastzitten voor het uitoefenen van hun recht op vrije meningsuiting.

Mijn leven met hem kan worden beschreven als een prachtig boek; met veerkracht als titel, strijd en gevecht als de woorden die de bladzijden vullen, en met vrijheid als conclusie.

En hier ben ik, mijn geliefde man, ik ben aan het toepassen wat ik uit dit boek van ons leven heb geleerd – want ik zal altijd strijdvaardig blijven, en volhouden terwijl jij achter tralies zit. Zo lang mijn hart slaat, houd ik mijn strijd vol, en ik geef niet op voordat ik jou weer terug heb onder ons dak. Ik blijf altijd geloven in onze vrijheid, die jij je hele leven hebt verdedigd.
Weet, mijn lieve man, dat het tirannie en onderdrukking zijn die jou hebben gevangengezet.

De mensen in Saudi-Arabië die ervoor kozen om in naam van de islam en de shari’a te heersen, hebben deze rechtswetenschap slechts als inkt op papier behandeld. De mensen die beweren religie te gebruiken om mij te beschermen, zijn dezelfde mensen die mijn veiligheid en bescherming wegnamen. Want in het koninkrijk hebben degenen die de wet zouden moeten dienen, besloten dat onderdrukking een reden voor feest is.

Dus, een woord voor hen…

Aan alle heersers en rechters die de vrije mensen onwettig hebben gevangengenomen, en de mensen tot slaaf hebben gemaakt, pas op voor het vonnis dat je zult ontvangen uit de hemel. Rampspoed zal hen treffen die uit trots de gekwelden hebben geterroriseerd.

Tegen mijn Saudische landgenoten zeg ik dat mijn man gevangen werd gezet zodat jullie vrij kunnen leven. Hij stond op tegen de tirannen om jullie rechten op te eisen; hij stond tegenover zijn onderdrukkers en vertelde hen dat hij hun onderdrukking niet zou tolereren. Weet dat de geschiedenis niet vergeet. Het zal degenen die voor de vrijheid vochten verheerlijken. De herinneringen aan degenen die bezweken aan een leven van nederigheid en slaafsheid zullen wegvagen.

Mijn laatste woorden zijn voor mijn kleine dochtertje, Joud. Wees niet verdrietig omdat jij bent geboren terwijl je vader in de gevangenis zat. Wees trots, en houd je hoofd recht, want de hele wereld benijd je vanwege de vader die je hebt – zelfs als zijn thuisland zich tegen hem heeft gekeerd.
In de toekomst kan jij je vaders strijd voortzetten zodat je hem nóg trotser kunt maken dan hij nu al is. Je zult zelf opgroeien tot een voorbeeld. Je zult bekendstaan als Joud de vrije, Joud de trotserende, Joud de veerkrachtige: Joud Waleed Abu al-Khair.

Je vrouw

Samar Badawi