Afghanistan: Taliban ontzeggen meisjes onderwijs, met grote gevolgen voor hun toekomst

Schoolmeisjes in Afghanistan vertelden Amnesty International dat ze ‘kapot’ en ‘getraumatiseerd’ zijn nadat de Taliban vorige week terugkwamen op hun belofte scholen voor meisjes te heropenen. Middelbare schoolmeisjes gingen op 23 maart 2022 voor het eerst in zeven maanden weer naar hun klaslokalen, waar de lessen zouden beginnen. Maar om 9 uur kondigden de Taliban-leiders aan de meisjesscholen weer te sluiten ‘totdat de schooluniformen voldoen aan de Afghaanse gewoonten, de cultuur en de sharia’. Alle meisjes werden gemaand de scholen onmiddellijk te verlaten.

Dat de Taliban verwijzen naar de sharia en de Afghaanse cultuur is een oude truc om vrouwen en meisjes hun rechten te ontzeggen. Dat is onacceptabel. De Taliban maken hiermee een draai waarmee ze het recht op onderwijs schenden en de toekomst van miljoenen Afghaanse meisjes in gevaar brengen. Als meisjes niet naar school mogen, heeft dat zeer schadelijke gevolgen voor de sociale wederopbouw en economische groei van het land.

Amnesty roept de internationale gemeenschap op om van het recht op onderwijs voor meisjes en vrouwen een rode lijn te maken in de onderhandelingen met de de facto-Taliban-regering.

‘We waren er allemaal kapot van’

Sinds de Taliban zeven maanden geleden de macht in Afghanistan overnamen, hebben ze verschillende malen aangegeven het recht op onderwijs van meisjes te zullen respecteren. Op 20 maart 2022 kondigde het Taliban-ministerie voor Educatie aan dat op 23 maart alle scholen weer open zouden gaan. Maar middelbare scholen voor meisjes bleven gesloten. In de provincie Herat waren middelbare scholen twee dagen weer open. Op de derde dag kregen de meisjes te horen dat ze niet meer mochten komen.

De 17-jarige Nadia vertelde Amnesty op 24 maart: ‘Ik was erg opgetogen. Ik ging vol hoop naar school. Ik zag mijn klasgenoten en leraren. Iedereen was blij. Iedereen was opgetogen dat de lessen weer begonnen. Maar na een paar minuten kwam ons schoolhoofd om te zeggen dat we weg moesten. Ze had het bevel gekregen de meisjesschool te sluiten. We waren er allemaal kapot van. Sommigen begonnen te huilen, sommigen waren stil. Alhoewel ik de school niet wilde verlaten, dwong ik mezelf om naar de uitgang te gaan. Mijn hart brak omdat ik alweer de school moest verlaten en niet weet of ik ooit mag terugkomen.’

‘We riepen: “Wij willen leren!’”

Sinds 23 maart protesteerden inwoners, scholieren en vrouwenrechtenactivisten in Kabul, Nangarhar en Badakhshan voor het openstellen van middelbare scholen voor meisjes. De 17-jarige Nakisa vertelde dat dappere scholieren die protesteerden tegen de schoolsluiting fysiek werden mishandeld door de Taliban: ‘We gingen protesteren. We toonden de Taliban onze pennen en zeiden dat we recht hebben op onderwijs. We bleven roepen “Wij willen leren!”. Ze begonnen ons te beledigen en te duwen om het protest te stoppen. Ze bedreigden ook ons schoolhoofd omdat zij ons zou hebben opgehitst om te protesteren. Het was respectloos en hartverscheurend om te zien hoe deze militante mannen het hoofd van onze school beledigden.’

Terugkeer naar de jaren negentig

Het lijkt erop dat de Taliban langzaam maar zeker terugkeren naar hun onderdrukkende beleid van de jaren negentig van de vorige eeuw. Meisjes mochten toen niet naar school en vrouwen mochten niet in het openbaar verschijnen.

Het recht op onderwijs is een fundamenteel mensenrecht. De Taliban moeten dat respecteren. Het beleid dat de Taliban nu voeren is discriminerend, onrechtvaardig en in strijd met het internationaal recht. De dappere vrouwen en meisjes die nog durven te protesteren, strijden voor hoop. De internationale gemeenschap mag hen niet in de steek laten.