War against Migrants
Dreigend stampen een nucleair aangedreven oorlogsvloot van de NAVO én de fregatten van de EU Naval Force Mediterranean heen en weer over de Middellandse Zee‚ kanonnen en helikopters aan dek.
De Méditerranée is de veiligheidsgordel geworden waarmee de EU zich beschermt tegen de aanstormende testosteronbommen‚ gelukszoekers‚ dobbernegers‚ als vluchtelingen vermomde jihadstrijders‚ peddelprofiteurs en bedreigers van onze verzorgingsstaat. Kilometerslange hekken. Prikkeldraad. Radarsystemen. Nachtkijkers. Onderwaterrobots. Kunstneuzen die ondergedoken migranten ruiken. Drones. Datasystemen. Vingerafdrukscanners. En een splinternieuwe pan- Europese Border and Coast Guard die EU-lidstaten die hun buitengrenzen verwaarlozen entert en tot de orde roept.
EU-leiders noemen het ‘migratiemanagement’ en presenteren ons hun militaire manoeuvres als noodzakelijke maatregelen tegen het businessmodel van mensensmokkelaars. Maar die zijn juist méér gaan verdienen: de verhoogde kans dat boten worden onderschept en vernietigd‚ heeft smokkelaars doen besluiten om de allergoedkoopste weggooiboten te gebruiken. Opblaasbare vlottenmade in China. Hun businessmodel bestaat bovendien alleen omdat er geen legale manier is voor vluchtelingen om in Europa te komen. Ze worden gedwongen om zich tot smokkelaars te wenden.
Het is dan ook geen optreden tegen smokkelaars waar we naar kijken; de EU voert gewoon een War against Migrants‚ waarin de EU – net als in de War against Terror – op alle terreinen haar middelen inzet: financieel‚ militair‚ diplomatiek – te land‚ ter zee en in de lucht.
Wat die oorlog de EU kost‚ is internationaal staatsgeheim‚ maar De Groene Amsterdammer liet er vorig jaar een guestimate op los. Voor research en ontwikkeling van militaire gadgets en systemen‚ coördinatie tussen een waaier van EU-afdelingen en nationale overheden‚ oorlogsschepen‚ drones‚ terreinwagens en nachtkijkers voor grensbewakers en onderhoud aan grensmuren en -hekken‚ kwam De Groene op anderhalf miljard euro per jaar. Om dit bedrag in perspectief te zetten: aan de UNHCR‚ belast met de zorg voor ’s werelds meer dan 60 miljoen vluchtelingen‚ doneert de EU minder dan 260 miljoen euro per jaar. Dat is een zesde dat de EU besteedt aan het dichtkitten van zijn buitengrenzen.
Voor 2016‚ het jaar van het allerhoogste aantal vluchtelingen op de wereld ooit‚ heeft de UNHCR tot nu toe 16 procent van zijn financiële behoefte bij elkaar weten te schrapen.
Boven op de anderhalf miljard voor grensmaatregelen‚ komt sinds kort zeker een miljard euro per jaar voor cadeautjes voor dictators die de EU als bondgenoten in de War against Migrants nodig denkt te hebben. De president van Sudan bijvoorbeeld‚ Omar al-Bashir‚ krijgt 120 miljoen euro als hij ervoor zorgt dat de Eritrese vluchtelingen in zijn land daar blíjven. Libië gaat ook geld krijgen om vluchtelingen de oversteek naar Europa onmogelijk te maken. Amnesty deed onderzoek naar wat er in Libië gebeurt met onderschepte vluchtelingen. Stelt u zich het ergste voor‚ doe daar nog een schep bovenop en u heeft een beeld.
Ik geef u nog een beeld. De vluchtelingen die Europa bereiken vanuit Libië zijn voornamelijk Eritreeërs. Het aantal Eritreeërs dat in 2015 in Europa asiel aanvroeg‚ was 48 duizend. Voor zo’n aantal komt een Bruce Springsteen zijn bed niet eens uit. Op het concert dat hij onlangs gaf op het Malieveld kwamen 68 duizend fans af. Op één avond. Nederland knokt enthousiast mee tegen de migranten. Wij stuurden een fregat dat geschikt is voor actie in het hoogste geweldsspectrum‚ uitgerust met Harpoon- en Sea Sparrowraketten‚ een snelvuurkanon‚ torpedobuizen en een Goalkeeper- vuurleidingssysteem. En op het Griekse Lesbos zag ik in een detentiekamp – waarin de testosteronbommen tegenwoordig worden opgesloten – een bewaker met ‘Dienst Justitiële Inrichtingen’ op zijn mouw rondlopen.
Ons kleine landje is best een beetje een grote jongen geworden dankzij de migranten. Klaas Dijkhoff‚ onze staatssecretaris van Veiligheid‚ wordt door de Financial Times ‘Minister for Migration of The Netherlands’ genoemd. Ze interviewden hem over de EU-maatregelen. Die zijn uiterst noodzakelijk ‘voor de veiligheid van onze burgers’‚ zei Dijkhoff. Hem werd niet gevraagd welke veiligheid hij bedoelde. Of welke burgers.
