Vrije meningsuiting is bijzonder belangrijk, maar discriminatie is geen mening

Echt slecht gaat het niet met de lhbti–rechten in ons land. Toch heb ik zorgen, schrijft Dagmar Oudshoorn.

‘Nederlanders denken de afgelopen vijftien jaar positiever over homo- en biseksualiteit.’ Dat berichtte het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in 2022. ‘Nederland opnieuw plaats gezakt op Europese lijst voor lhbti-rechten’ kopte de NOS een jaar later. Dat verwarde me. Volgens mensenrechtenorganisatie ILGA, die inventariseert welke wet- en regelgeving landen hebben op lhbti-gebied, neemt Nederland nu de veertiende plaats in. De organisatie plaatste wel een verzachtende kanttekening: lhbti’ers kregen in Nederland niet minder rechten, maar andere landen in Europa zetten grotere stappen wat betreft wetgeving. 

Meer diversiteit betekent niet dat er minder plek is voor anderen 

Dus echt slecht gaat het niet met de rechten van lhbti’ers in ons land. Toch heb ik zorgen. Zo zijn lhbti’ers in ons land volgens het SCP vaker slachtoffer van geweldsdelicten, van respectloos gedrag, van hacken en cyberpesten dan heteroseksuele personen. En recente incidenten onderstrepen dit. In april werd een bijeenkomst voor lhbti-jongeren bij het COC in Eindhoven verstoord. De lhbti’ers werden uitgescholden in woorden die ik hier niet zal herhalen. En alleen al dit jaar zijn homo- en trans­emancipatie meermaals in de media in verband gebracht met de seksualisering van kinderen. Denk aan de themaweek Lentekriebels in het basisonderwijs. Rutgers, het expertisecentrum in Nederland voor seksualiteit, werd er volkomen ten onrechte van beschuldigd dat het seksuele handelingen en geslachtsverandering zou promoten onder kleuters. En dragqueens in Rotterdam vervroegden hun voorleesmiddag met het oog op aangekondigde protesten. Wat volgde was ophef op sociale en in traditionele media. Het schadelijke frame van ‘seksualisering van kinderen’ werd steeds herhaald, gevolgd door een stortvloed aan bedreigingen. 

Een pittig debat is prima, ik voer het graag, maar het is de rol van de media om objectief verslag te doen van wat in de samenleving speelt. Niet om een podium te bieden aan mensen die zich schuldig maken aan discriminerende uitingen. Vrije meningsuiting is bijzonder belangrijk, maar discriminatie is geen mening. Ik hoop met heel mijn hart dat het geweld tegen lhbti’ers de laatste stuiptrekkingen zijn in een veranderende maatschappij. Waar sommige mensen een plek opeisen, vrezen anderen die te verliezen. Maar meer diversiteit betekent niet dat er minder plek is voor anderen.