Uitdagingen

Amnesty maakt me gelukkig. Dat kan ik na één jaar directeurschap van Amnesty Nederland wel concluderen. Ik heb het afgelopen jaar veel leed gezien. Maar wat is het mooi de passie en de drive te zien om dat leed aan te pakken, bij Amnesty-medewerkers en bij de mensen voor en met wie wij werken.

2020 was het jaar waarin de coronapandemie autoritaire regimes het perfecte alibi bood om de duimschroeven verder aan te draaien. Bovendien troffen vrijheidsbeperkende maatregelen vaak de zwaksten het zwaarst. Geen makkelijk jaar om te starten en om me in te werken. Gelukkig heb ik fantastische medewerkers die me goed hielpen om in de dossiers te komen.

Tegelijkertijd had ik de verantwoordelijkheid het kantoor draaiende te houden en goed voor mijn mensen te zorgen. Ik hoop dat dit is gelukt. Maar wat me door corona níet is gelukt, is uitgebreid kennismaken met al die vrijwilligers die zich in het hele land inzetten voor de mensenrechten. Dat beschouw ik als het grootste gemis. Ik wil heel graag weten wie zij zijn, wat zij doen, wat hen bezighoudt. Ik ben vastberaden daar dit jaar achter te komen, desnoods online. Dat is mijn eerste uitdaging voor dit jaar.

Hoe houden we Amnesty toekomsbestendig?

Mijn tweede, ingewikkelder uitdaging is de volgende: hoe houden we Amnesty Nederland toekomstbestendig? De coronapandemie herinnert ons eraan dat doorgaan op de bekende weg niet altijd mogelijk is. Gelukkig bleken we flexibel genoeg om ons aan te passen, waardoor we ondanks alles een zeer succesvol jaar hadden. Maar hoe verandert deze pandemie de wereld blijvend? Zijn we ook voorbereid op andere eventuele bedreigingen? En op welke landen en onderwerpen moeten wij ons richten om zo effectief en relevant mogelijk te blijven? Als Amnesty Nederland denken we nu dus na over de toekomst. Wilt u meepraten over de inhoudelijke keuzes die we maken? Neem dan deel aan onze online beleidsavond op 16 februari (20-22 uur). Aanmelden kan bij Carine Verveld: c.verveld@amnesty.nl.