De soundtrack van het verzet #5: Oekraïens Songfestival-nummer groeit uit tot fenomeen

Waar protest is, is ook muziek. Wordt Vervolgd verzamelt de protestsongs van de 21e eeuw. Dit keer: Songfestival-nummer en tevens strijdlied Stefania.

‘De velden staan in bloei, maar mama Stefania wordt langzaam grijs’, zo klinkt het nummer Stefania van de Oekraïense band Kalush Orchestra. Begin dit jaar horen de artiesten dat ze zijn ingeloot voor de halve finale van het Eurovisie Songfestival. Nu, maanden na de Russische invasie, klinkt het nummer als hymne van het Oekraïense verzet. 

Hoewel de tekst oorspronkelijk zonder enige politieke lading is geschreven, kun je het nu nauwelijks anders opvatten dan metafoor voor de oorlog. In de rauwe lyrics beschrijft de band hoe het harde leven in Oekraïne de moeders heeft gevormd. Een kind ziet hoe zijn moeder veroudert, maar ook hoe ze zich heeft ontwikkeld en hoe sterk ze is geworden. Velen zien in haar Oekraïne terug: het illustreert een tragisch verlangen naar de tijd waar de burgers nog veilig onder de vleugels van hun land zaten.

Het nummer is een mix van hard en zacht, van oud en nieuw. Krachtige rap wordt afgewisseld door een zacht folkloristisch refrein. De bridge, een oud Oekraïens slaaplied, roept de nodige nostalgie op. ‘Ik wil je horen zingen mama, een slaapliedje in je eigen taal’ klinkt het. Daaronder een stil verlangen: ik wil horen dat het goed komt, dat er morgen weer een dag is. 

 

Lees hier meer over protestsongs en de beluister de Wordt Vervolgd YouTube-afspeellijst.

Meer over dit onderwerp