Podcast-tip: Nice White Parents

Net als de serie Klassen gaat de podcast Nice White Parents over het schoolsysteem. Niet met de vraag: waarom doen zwarte kinderen het minder goed op school? Maar: waarom doen witte kinderen het wel goed? Het antwoord: witte ouders.

Een vergadering van de ouderraad van een school in Brooklyn, New York. De rector neemt het woord en vertelt dat het nieuwe fundraising committee het enorme bedrag van 18 duizend dollar heeft opgehaald. Geld dat niet bestemd is voor nieuwe gymkleding of microscopen.

De ouders in het zaaltje op de School for International Studies (SIS) kijken elkaar verbaasd aan. Het is 2015 en in korte tijd is er veel veranderd op SIS. Zaten er een jaar eerder nog 36 leerlingen in de zesde klas van de public school, nu zijn dat er 103. En de nieuwe leerlingen zijn, in tegenstelling tot de rest, bijna allemaal wit. De ouders in de ouderraad zijn in de war. Is er een nieuw fondsenwervingscomité? Imee Hernandez, de vicevoorzitter, vraagt: ‘Maar waar is dat geld dan voor?’ Schoorvoetend geeft de fondsenwervende vader toe: dit geld is gedoneerd voor een Franstalig programma, en het gaat dus naar de nieuwe klassen.

Mondigheid

Reporter Chana Joffe-Walt doet al jaren onderzoek naar segregatie in het Amerikaanse schoolsysteem, onder andere voor de populaire podcast This American Life. In 2015 besloot ze SIS te volgen na invoering van het Franstalige programma, om te zien wat dat zou betekenen voor de diversiteit op school. Dat resulteerde in de vijfdelige podcastserie Nice White Parents. Nu eens niet met de vraag: waarom doen zwarte kinderen het minder goed op school? Joffe-Walt kijkt de andere kant op en vraagt zich af: waarom doen witte kinderen het wel goed? Haar antwoord: witte ouders.

Het zijn witte ouders die zo graag een gemengde school willen. Alle andere ouders die Joffe-Walt spreekt, vertellen dat ze vooral graag een goede school willen. Of daar wel of niet witte kinderen op zitten, is minder belangrijk. Het zijn de witte ouders, met hun netwerk en hun mondigheid, die op de openbare scholen het geld binnenhalen, die bepalen hoe het onderwijs wordt ingericht, wat belangrijk is en waar het geld naartoe gaat. Want eerlijk is eerlijk: de kinderen die al op SIS zaten zijn al bijna allemaal tweetalig. Ze zouden alleen veel meer hebben aan een Spaanstalig of Arabisch programma, dan aan Franse les. En zo nemen de verschillen, ondanks de idealen van diversiteit en gelijkheid, alleen maar toe.

Goede bedoelingen

Nice White Parents gaat natuurlijk niet alleen over die ene school in Brooklyn. Het is een verhaal over institutioneel racisme, over mensen die het goed bedoelen, maar niet inzien hoe geprivilegieerd hun positie is en hoeveel macht ze hebben. Dat heeft zijn weerslag op het schoolsysteem, in Amerika nog wat sterker dan hier, hoewel documentaireserie Klassen liet zien dat kansenongelijkheid ook in het Nederlandse onderwijs een belangrijk thema zou moeten zijn. Chana Joffe-Walt stelt dat verandering pas kan plaatsvinden als witte ouders hun positie erkennen en macht opgeven. Daar is heel wat voor nodig, maar de laatste aflevering laat zien: het kan wel.

Chana Joffe-Walt: Nice White Parents. Serial / The New York Times. Te luisteren in alle podcastapps en via deze pagina van de New York Times.