Kiezen voor mensenrechten
In het recente rapport ‘Laws designed to silence’ documenteert Amnesty hoe in tientallen landen autoritaire regimes wetten ontwerpen en gebruiken om vrijheden van burgers, advocaten, journalisten en kunstenaars aan banden te leggen. Het lijkt een trend, eentje die ook nog eens dichterbij komt. Want meer en meer zien we in Europa, en ook in eigen land, dat mensenrechten onder druk staan en worden we geconfronteerd met de taal van verdeeldheid, uitsluiting, angst en zelfs haat. Soms lijkt het of onze samenleving daar enigszins aan went, dat het de norm wordt.
Daar ben ik zeer bezorgd over. Want het is niet ‘normaal’ dat mensen uitgesloten worden, dat mensenrechten opzijgezet worden als dat even beter uitkomt. Dat de democratische rechtsstaat die wij hier opgebouwd hebben en waar we zo enorm veel baat bij hebben, aangetast wordt. Misschien is die rechtsstaat, en onze vrijheid, zo vanzelfsprekend dat we het belang ervan niet altijd meer zien, dat we ook niet altijd de verantwoordelijkheid nemen die democratische rechtsstaat te koesteren en uit te bouwen. Maar die verantwoordelijkheid moeten we wel degelijk op ons nemen.
Ik wil wonen in een land waar stelling genomen wordt
Ik wil wonen in een land waar mensen zich bekommeren om anderen die het moeilijk hebben, ook als die anderen ver weg zijn. Een land waar stelling genomen wordt tegen uitsluiting en discriminatie, waar niet weggekeken wordt als mensen onrechtvaardig behandeld worden. Waar verschillen van inzicht met passie, maar ook met respect voor het recht van anderen op het uiten van hun mening worden bediscussieerd.
In landen vlakbij, zoals Hongarije, hebben we gezien hoe geleidelijk onafhankelijke rechtspraak, onafhankelijke media, advocaten, academici en maatschappelijke organisaties aangetast kunnen worden. In Polen ging dat proces veel sneller. Met alle gevolgen voor de democratische rechtsstaat en mensenrechten van dien. Wie niet wil dat Nederland ook die kant uit gaat, moet van zich laten horen. In gesprekken, in de mensenrechtendialoog, op sociale media, in het debat en ook in het stemhokje. Kies voor mensenrechten. Want die zijn niet vanzelfsprekend.
