Ik ben

Een paar zorgeloze zomerdagen per jaar waren er geen gefronste wenkbrauwen, pesterijen of maatschappelijke restricties. Een paar zorgeloze zomerdagen per jaar waren er enkel prinsessenjurken, marshmallows en dans- en meezingavonden. Voor de deelnemers van Amerika’s eerste gendernonconform-kampeerkamp is de herinnering aan deze zomers goudomrand.

Fotograaf Lindsay Morris is een van de ouders die haar zoon meenamen naar zomerkamp Ik Ben. Een ‘magische plek’ waar kinderen, ongeacht hun genderidentiteit, in hun kleding en spel niet werden beperkt door de voorgeschreven grenzen van de maatschappij. Nu, vijftien jaar later, bezoekt de fotograaf de kinderen opnieuw.

Op de foto is Elias alweer 19 jaar oud. Ten tijde van zijn eerste kamp was hij 5 en was hij eigenlijk nog twee verschillende Eliassen. ‘Ik was school-Elias en ik was verkleed-Elias’. De jurken en poppen waar hij mee speelde en de meisjeskleding die hij graag droeg werden bewaard voor kamp Ik Ben. ‘Alleen daar kon ik de echte Elias zijn.’ Nu draagt hij zijn zelfgemaakte outfits en plateauschoenen wanneer hij wil; of dat nu als Elias is of als zijn drag-alter ego Veronica Tease.

Meer foto’s van dit project, gepubliceerd in New York Magazine, vind je hier.