Hoe houden ze het vol?
Hoe hou je het uit als er honderd jaar cel boven je hoofd hangt? Of als je de rest van je leven vast zal blijven zitten? Of als je vrijgelaten bent, maar onuitsprekelijke dingen hebt meegemaakt in gevangenschap?
Praat erover, schrijf het op, schreeuw het naar de wereld: dat is het redmiddel voor elk van de drie onterecht aangeklaagden die we voor het oktober-november nummer interviewden.
Met Osman Kavala, Turkijes bekendste gewetensgevangene, correspondeerde journalist Tan Tunali via de advocaat van Kavala, die zijn handgeschreven antwoorden uittypte en per WhatsApp verstuurde. Lees hier Kavala’s onverbloemde uiteenzetting over hoe president Erdoğan een showproces optuigde om hem en zeven andere Gezipark-activisten te kunnen veroordelen.
De Filipijnse journalist Maria Ressa vertelde drie jaar geleden al in Wordt Vervolgd hoe president Duterte haar en haar nieuwsmedium Rappler dwarszat door continu rechtszaken aan te spannen. Een groot geluk dat we haar, met de Nobelprijs voor de Vrede op zak, nu opnieuw konden spreken . Die prijs ervaart Ressa, tegen wie maar liefst honderd jaar cel wordt geëist, als een megafoon: ‘En die ga ik gebruiken voor de journalistiek, de democratie en onze planeet.’
Tot slot Jaber Baker die de beruchte Syrische gevangenissen overleefde en hier een boek over schreef . Vastberaden zette hij zijn traumatische ervaringen en kennis in voor deze minutieuze studie naar het Syrische gevangenissysteem. Dat hij na zijn vlucht naar Europa ook zijn grote liefde heeft gevonden (Linda Bilal, onze columnist) laat zien dat er leven na de hel mogelijk is: ‘Ik moest kiezen: blijf ik een ex-gevangene of ga ik een normaal leven leiden? Ik heb voor dat laatste gekozen.’