Groeten uit… Ouagadougou (Burkina Faso)

Een bar, zoals er duizenden zijn in deze stad. Een wankelende man vertelt er een onsamenhangend verhaal en eindigt met: ‘Tsja. Met al dat gezuip spekken we toch maar mooi het kapitalisme…’ Hij kijkt naar zijn pols. Geen horloge. ‘Maar…hoe laat is het eigenlijk? Vier uur? Nou, dan neem ik er nog een.’ Straks op tijd naar bed. En dan op tijd weer op… Naar het werk…’

Op een openluchtpodium in Ouagadougou voert dichter en theatermaker Ali Doueslik Ouédraogo De Dronkaard op, een door hem geschreven en op muziek gezette tekst. Na afloop geeft hij graag commentaar. ‘Natuurlijk: er is geen werk. Dat is de tragedie,’ zegt hij. De oplossing die De Dronkaard biedt: verlies jezelf in een schaduwbestaan.

Ouédraogo vecht tegen dat soort vergetelheid met zijn enige wapen: het woord. Het woord werkt bevrijdend, maar daar mag het niet bij blijven, legt hij uit. ‘We zijn in naam onafhankelijk maar hebben ons eigen lot niet in handen. Onze regeringen worden door buitenlanders aan de macht gehouden en wie daar wat van zegt, wordt geëlimineerd.’

Hij verwijst daarmee naar de moord op Norbert Zongo, Burkina Faso’s beroemdste onderzoeksjournalist. Tijdens diens onderzoek naar de duistere praktijken van het regime van toenmalig president Blaise Compaoré werd hij vermoord in december 1998. Voor een hele generatie kunstenaars, onder wie Ouédraogo, blijft Zongo een inspiratie.

Compaoré stapte in oktober 2014 op na een volksopstand tegen zijn bewind. Maar daarmee waren niet alle problemen voorbij. De inwoners van het land moeten blijven werken aan een nieuwe mentaliteit: niet-koloniaal, maar van henzelf, vindt Ouédraogo. Met dat doel voor ogen slingert hij boodschappen en verhalen als De Dronkaard van het podium. Onder zijn welbewust gekozen artiestennaam: L’Architecte de la Pensée, de architect van de gedachte.

Tekst: Bram Posthumus
Wordt Vervolgd, mei 2017