Geheime liefde
Toen ik kind was deed mijn moeder er alles aan om me uit bed te krijgen. ‘De schoolbus zal niet op je wachten!’, riep ze dan, waarna ik uit mijn cocon moest stappen en de wereld onder ogen moest zien.
Te midden van die strenge ochtenden viel mijn oog op een jongen van mijn leeftijd, toen 6 jaar oud. Waleed heette hij. Hij werd nooit berispt door de nonnen van mijn school, De Franciscaan. Ik hield hem overal in de gaten en volgde hem overal in de klas.
Tot die dag dat ik mijn kostbare appel met hem durfde te delen.
Het was tijd voor de wekelijkse theologieles. De leraar vroeg de leerlingen met het christelijk geloof om naar een ander klaslokaal te gaan voor christelijk godsdienstonderwijs. Mijn ogen achtervolgden Waleed toen hij zich bij die groep voegde. Vragen dwaalden door mijn jonge hoofd: wie zijn die christenen? Waarom zou Waleed niet bij mij blijven? Waar ging hij heen?
Waleed zijn appel met Dolla, een christelijk meisje, dus ik barstte in tranen uit
Ik bleef naar de groep staren, tot aan het schoolplein. Daar deelde Waleed zijn appel met Dolla, een christelijk meisje. Ik barstte in tranen uit en deed vervolgens alsof ik buikpijn had.
De dagen gingen voorbij en mijn verliefdheid normaliseerde weer wat. Totdat we weer theologieles hadden. Zodra de leraar de christelijke leerlingen opriep om hun bureau te verlaten, stak ik enthousiast mijn beide handen op en voegde me bij ze. We gingen naar de kerk, waar ik het Onze Vader leerde, en ik sloot me aan bij Waleed in het koor.
Toen het eerste semester eindigde, vroeg de leraar de moslimstudenten om in de klas te blijven voor een toets. Zoals gewoonlijk ging ik naar de tuin met Waleed en de christelijke studenten. Maar een paar minuten later stond mijn moeder opeens voor me. Ze pakte mijn hand en trok me mee naar het kantoor van de directeur. Daar had ze een lang gesprek met de directeur, terwijl ik buiten wachtte. Ik begreep niet wat er aan de hand was. Mijn moeder kwam het kantoor uit met een boze blik op haar gezicht. ‘Waarom ga jij naar de christelijke theologielessen terwijl wij moslims zijn?’, vroeg ze.
Kinderen zijn eerlijk, zij kiezen zonder aarzeling zelf hun vrienden. Hierdoor kunnen ze worden beïnvloed door verschillende culturen. Aan de andere kant staan hun ouders op de wacht voor het behoud van hun oorspronkelijke identiteit; zij willen hun kinderen beschermen en in dezelfde culturele vormen gieten als die van hun voorouders. Uit die twee trekkende krachten komen kinderen tevoorschijn met een nieuwe cultuur, die deel wordt van hun toekomstige identiteit. Waarmee ze zich vrij voelen om hun appel te delen met welke secret crush dan ook.