Een halve eeuw Amnesty Nederland – column van Eduard Nazarski
De aanloop naar 21 april, onze jubileumbijeenkomst ter ere van vijftig jaar Amnesty Nederland, was erg spannend. Twee dagen ervoor nam de Ethiopische geheime dienst het paspoort van onze gast, de journalist Eskinder Nega, in beslag. Zouden we meemaken dat mensen op het laatste moment toch niet zouden komen? Na veel overleg en de nodige druk kreeg hij het terug en kon hij vliegen.
Bij de openingsfilm van de bijeenkomst, een prachtige compilatie van vijftig jaar Amnesty-evenementen, merkte je al hoeveel indruk de beelden maakten. Angela Groothuizen (in 1998 het gezicht van De uitdaging: drie miljoen handtekeningen in Nederland voor de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens) presenteerde op warme en vanzelfsprekende manier. Mooie filmpjes van mensen die in het land actief zijn: bij acties, bij de landelijke collecte, bij mensenrechteneducatie. Een fantastische spreker, de komiek en presentator Bassem Youssef uit Egypte. Mijn Turkse collega Idil Eser – ze heeft bijna vier maanden gevangenschap achter de rug. Mooie muziek, vooral hoe Shary-An optrad met Something inside so strong (‘Hoe hoger je de muren maakt/hoe groter ik word’) is me bijgebleven.
Eskinder Nega zei: ‘Wow, pas vier uur in jullie land en ik ontmoette de koning al’
De laureaat van de Ambassador of Conscience-award was dit jaar de American football-quarterback Colin Kaepernick, die twee jaar geleden als eerste tijdens het volkslied knielde uit protest tegen politiegeweld en discriminatie. Hij hield een indrukwekkende toespraak over het racistische politiegeweld in de VS. En onze koning – ook aanwezig – onderhield zich met internationale activisten en Nederlandse vrijwilligers. Zoals Eskinder Nega me later zei: ‘Wow, ik was pas vier uur in jullie land en ontmoette de koning al.’
In mijn toespraak ging ik uiteraard in op wat we bereikt hebben en ik riep onze regering op om voorop te lopen in het verdedigen van mensenrechten. Ik wees op Hongarije en Polen, waar de situatie steeds grimmiger wordt. We stuurden een wens aan onze collega’s in Hongarije: Love not hate! En kregen per kerende post antwoord dat ze dit gebaar hartverwarmend vonden.
De film die we maakten zal nog op vele plaatselijke evenementen vertoond worden. Ik hoop dat dat velen inspireert. Want de uitdagingen zijn anders dan vijftig jaar geleden, maar de noodzaak blijft.
Bekijk de slideshow van het Amnesty-jubileum-event.
