Amnesty-vrijwilliger Mike Bakker (29): ‘Ik kan het geen vrijwilligers’werk’ noemen’

‘De kaars met de prikkeldraad ken ik al vanaf mijn eerste jaren op de basisschool in Limburg, van een meester die vrijwilliger was bij Amnesty. Hij maakte diepe indruk door te vertellen over landen waar het niet vanzelfsprekend is dat je zomaar alles mag zeggen, iets wat voor mij tot dan toe net zo normaal was als dat de zon opkwam. Deze lessen waren mijn eerste trigger om een betrokken wereldburger te willen worden. Ik ging rechten studeren, schreef mijn scriptie over vreemdelingenrecht en gaf Nederlandse les aan vluchtelingen. Sinds vijf jaar ben ik actief voor Amnesty als festivalmedewerker.

Het is 1 + 1 = 2 voor mij, ik hou van festivals en muziek en ik sta vol achter de boodschap van Amnesty. De reacties van mensen zijn bijna altijd positief. Echt, ik kan het gewoon geen vrijwilligers“werk” noemen.’